ارزیابی آثار احداث سامانه ریلی درون شهری بر کیفیت محیط شهری

حمل ونقل درون­شهری یکی از عناصر اصلی سامانه شهری است که دسترسی شهروندان را به کاربری­ها و موقعیت­های مختلف شهر مهیا می­سازد. از دیدگاه مهندسان ترافیک، قطار شهری به عنوان نوعی از حمل ونقل شهری در اولویت درجه یک راه کارهای بهبود وضعیت تردد و کاهش تاخیرات محسوب می­شود که می­تواند تاثیرات مثبت و منفی بر محیط شهری و شاخص­های تعیین کننده کیفیت آن داشته باشد. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی آثار احداث سامانه ریلی درون شهری (خط یک) بر کیفیت محیط شهر شیراز انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های گردآوری داده های کمی، توصیفی-تحلیلی است. شیوه گردآوری داده­ها مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای- اسنادی و میدانی است که در بخش میدانی از ابزار پرسش نامه بهره گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه استفاده کنندگان از متروی شهری شهر شیراز بوده اند که حجم نمونه ۱۵۰ نفر تعیین شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می­دهد احداث قطار شهری منجر به آسایش اجتماعی و روانی، افزایش ایمنی و امنیت، افزایش سرعت جابه جایی مسافران، افزایش ظرفیت جابه جایی مسافر و افزایش عدالت اجتماعی، کاهش هزینه سفر، افزایش اعتماد به انجام فعالیت­های تجاری، کاهش آلودگی هوا، کاهش آلودگی صوتی و کاهش استفاده از انرژی، دسترسی آسان، اثرات کاربری و اشغال زمین در محدوده مورد مطالعه شده است.

کلیدواژه ها:

کیفیت محیط ، حمل و نقل درونشهری ، قطارشهری ، مدلیابی معادلات ساختاری ، شهر شیراز