تاثیردما و زمان اتصال دهی بر ریزساختار سیستم GTD-۱۱۱/BNi-۳/GTD-۱۱۱ به روش فاز مایع گذرا(TLP)
محل انتشار: فصلنامه مواد نوین، دوره: 11، شماره: 39
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNMMI-11-39_007
تاریخ نمایه سازی: 22 بهمن 1402
چکیده مقاله:
در این مقاله تاثیر دما و زمان اتصالدهی بر ریزساختار اتصال فاز مایع گذرای سوپرآلیاژ پایه نیکل GTD-۱۱۱ مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. فرایند اتصالدهی در دماهای۱۰۸۰، ۱۱۲۰ و °C۱۱۶۰ در زمانهای مختلف انجام گردید و ریزساختار نواحی مختلف اتصال توسط میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش دمای اتصالدهی از ۱۰۸۰ تا °C۱۱۶۰، زمان انجماد کامل همدما از ۱۹۵ تا ۹۰ دقیقه کاهش و مقدار انحلال فلز پایه و پهنای درز اتصال افزایش یافته است. همچنین در همه زمانهای نگهداری، ناحیهی اتصال حاوی فازهای ثانویه شامل بوریدهای غنی از نیکل و کروم و سیلیسید نیکل در یک زمینهی g بود. این فازها در قسمتهای مرکزی و مجاور فصلمشترک فلز پایه - اتصال مشاهده شد. مشخص شد که با افزایش زمان اتصالدهی تا انجماد کامل همدما، کسر حجمی ذرات رسوبی ناحیهی اتصال کاهش یافته و اجزای بوریدی ترد بهطور کامل حذف شدهاند. لازم به ذکر است، این فرایند ناشی از وابستگی شدید رفتار سینتیک نفوذی این نوع اتصالات به دما و زمان میباشد. علاوه بر این، مشاهده شد، با افزایش دمای اتصالدهی وسعت ناحیهی اتصال و میزان انحلال فلز پایه افزایش مییابد. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش زمان نگهداری در هر سه دمای اتصالدهی تا زمان تکمیل انجماد همدمای کامل، ضخامت منطقهی ASZ و کسر حجمی رسوبات در ناحیهی اتصال کاهش و طول ناحیهی DAZ افزایش مییابد. با توجه به اینکه دمای بحرانی در آلیاژ مورد مطالعه °C۱۱۸۰ میباشد، جهت یکنواختی و همگنسازی ریزساختار اتصالات در شرایط مختلف، عملیات حرارتی بعد از اتصالدهی در دمای °C ۱۲۰۰ و زمان ۳۰۰ دقیقه انجام گردید که در نتیجهی آن، منطقه متاثر از نفوذ حذف و ریزساختار کاملا همگن و عاری از رسوبات بوریدی سوزنی و بلوکی تشکیل شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید عبدالکریم سجادی
استاد گروه مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه فردوسی مشهد
جواد اسدی
گروه مهندسی و علم مواد، مهندسی، فردوسی مشهد، مشهد ایران
حمید امیدوار
دانشکده مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :