نقدی بر تقسیم بندی شاخه های زبان کردی بر مبنای حوزه ی جغرافیایی

درباره­ی تعاریف و تمایزات میان اصطلاحاتی نظیر زبان، گویش و لهجه توافق جامعی میان پژوهشگران حوزه های زبان شناسی و جامعه شناسی زبان وجود ندارد. برخی از پژوهشگران در خصوص مطالعه و بررسی رابطه­ی میان زبان و اجتماع، از واژه های جامعه شناسی زبان و یا زبان شناسی اجتماعی استفاده می­کنند و بین واژه ها و اصطلاحات مذکور تمایز قائل می­شوند؛ در حالی که برخی دیگر آنها را یکی می پندارند. این مساله در خصوص تقسیم بندی زبان کردی نیز وجود دارد و بیشتر پژوهشگران زبان کردی هم درباره­ی شاخه­ها، گویش ها و لهجه­های آن و تعداد و شمار آنها نه تنها اختلاف نظر دارند، بلکه مبنای تقسیمات آنها بیشتر محل و سکونت جغرافیایی و نه مشخصات و عناصر زبانی است. مطالعه­ی پیش رو، نخست به اختصار به بررسی تاریخی و جغرافیایی زبان کردی می­پردازد و طبقه بندی و تقسیماتی را که از سوی محققین حوزه­ی زبان­شناسی ارائه شده است، مورد بررسی و نقد قرار می­دهد. در پایان، نتیجه­گیری می­شود که این نوع طبقه­بندی دارای ایرادها و اشکالات فراوانی است. همچنین، پیشنهادهایی برای تقسیم­بندی نوین در زبان کردی و شاخه­های آن آورده می­شود.

کلیدواژه ها:

زبان کردی ، گویش ، لهجه ، کورمانجی ، سورانی ، کلهری ، هورامی