ارزیابی تغییرات سطح پوشش اراضی کشاورزی و سایت های مسکن شهر ملایر با استفاده از پردازش تصاویر ماهواره ای

شهرنشینی بعنوان یکی از مهمترین عوامل تخریب و آلودگی محیط زیست شمرده می شود وگسترش شهر ها و رشد جمعیت باعث افزایش آلودگی های محیط زیستی شده و در پی آن روند تغییرات غیراصولی در پوشش گیاهی و کاربری اراضی در مناطق جنگلی، مراتع و کشاورزی آغاز می گردد. با توجه به موفقیت سیاست کمربند سبز در شهرهای مختلف دنیا به عنوان روش برنامه ریزی برای سیاست محدود سازی رشد شهری، موجب شده که نحوه ایجاد آن در این محدوده با رویکرد توسعه حفاظت محور مورد توجه قرار گیرد . روش مورد استفاده بر اساس عملکردهای پیش بینی شده در کمربند سبز، ابتدا شاخص های مربوط به عملکردهای مختلف تعریف و سپس به شاخص های مکانی تبدیل شده و در نهایت شاخص های مکانی شده بر اساس ضریب اهمیت شان با استفاده از نرم افزارهای مورد استفاده در محدوده مورد نظر، کمربند سبز حریم شهر مشخص می شود. در این پژوهش برای تهیه نقشه کاربری اراضی شهر ملایر از داده های رقومی سنجنده های (۱۹۸۵)TM، (۲۰۰۰)ETM و (۲۰۱۳) OLIمربوط به لندست های ۵، ۷ و ۸ استفاده شده و بعد از تصحیح هندسی تصاویر، با استفاده از روش حداکثر احتمال با صحت کلی بالای ۹۲% و ضریب کاپای بالای ۹۰% در سال های ۱۹۸۵، ۲۰۰۰ و ۲۰۱۳ ، برای طبقه بندی کاربری اراضی شهرستان ملایر استفاده شد. در نتایج مشخص شد که بین سال های ۱۹۸۵ تا ۲۰۱۳ اراضی مسکونی، کشاورزی آبی و سایر کاربری ها به میزان ۱۹/۲%، ۳۶/۴% و ۹۱/۱% افزایش و اراضی کشاورزی دیم و مراتع به میزان ۳۸/۲% و ۰۸/۶% کاهش یافته است.

کلیدواژه ها:

پردازش تصویر ، محیط زیست ، تصمیم گیری ، لندست ، اراضی کشاورزی ملایر ، حریم شهری