بررسی اثر مولفه قائم زلزله بر تغییرات نیروی محوری پایه پل بتنی با جداگر پاندولی اصطکاکی (FPS)

پل ها ازجمله سازه های اصلی و حیاتی در هر کشور می باشند و لازم است امکان بهره وری از آن ها به ویژه در هنگام وقوع حوادثی مانند زلزله به منظور امدادرسانی فراهم باشد. وقوع خرابی زیاد و فروریزش بسیاری از پل ها در زلزله های گذشته منجر به توسعه روش های مقاومسازی و بهسازی لرزه ای شده که یکی از این روش ها استفاده از انواع جداسازهای لرزه ای می باشد. همچنین با توجه به تحقیقات گسترده روی علل خرابی های بوجود آمده در پل ها، مشخص شد که مولفه قائم زلزله و در پی آن تغییرات نیروی محوری ستون ها مساله ای اساسی و تاثیرگذار بر خرابی پایه ها بوده است. بنابراین در تحقیق پیش رو به بررسی تغییرات نیروی محوری و احتمال خرابی پایه ها و جداگرهای یک پل کوله باز سه دهانه با شاه تیرهای پیش ساخته بتنی و طول دهانه های متفاوت که توسط جداسازهای پاندولی اصطکاکی تک قوسی جداسازی شده است می پردازیم. به منظور افزایش دقت پاسخ ها و درنظر گرفتن عدم قطعیت ذاتی پدیده زلزله از تحلیل دینامیکی فزاینده استفاده شده است و به کمک منحنی های شکنندگی احتمال خرابی پایه پل و جداگرها تحت اثر همزمان سه مولفه زلزله درمقایسه با اعمال دو مولفه بررسی شده است. نتایج حاصل از مقایسه حداقل نیروی محوری فشاری، نشان دهنده رشد نرخ کاهش این نیرو با اعمال مولفه قائم بود. همچنین مولفه قائم زلزله حداکثر نیروی محوری فشاری و نیروی کششی ستون را افزایش داده و باعث افزایش احتمال خرابی پایه ها در سطح خرابی متوسط و گسترده به ترتیب به میزان شش و بیست و چهار درصد و در جداگرها به میزان بیست و یک درصد شده است.

کلیدواژه ها:

پل بتنی ، مولفه قائم زلزله ، تحلیل دینامیکی فزاینده ، جداگر لرزه ای پاندولی اصطاکی ، منحنی شکنندگی