بررسی نقش بازنمایی ها در عملکرد حل مسئله دانش آموزان پایه هفتم در مسائل کلامی تناسبی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی نقش بازنمایی ها در عملکرد حل مسئله دانش آموزان پایه هفتم در حل مسائل کلامی شامل استدلال تناسبی است. جامعه آماری این مطالعه شامل ۸۴۲۵ دانشآموز پایه هفتم شهر همدان و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۶۹ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پژوهش به روش آمیخته (کمی و کیفی) انجام شد. داده ها از طریق دو آزمون برگرفته از لوباتو (۲۰۱۰)، جمع آوری شد که دقیقا در هر دو آزمون یکسان بودند؛ با این تفاوت که در آزمون دوم در کنار هر تکلیف، از بازنمایی تصویری یا کلامی استفاده شد. روایی محتوایی و صوری سوالات هر دو آزمون توسط خبرگان تایید شد. برای بررسی پایایی، از روش دونیمه کردن استفاده شد. ضریب گاتمن در سوالات بدون بازنمایی ۹۱۳/۰ و در سوالات با بازنمایی ۸۴۰/۰ به دست آمد که از پایایی مناسبی برخوردار است. عملکرد دانش آموزان در حل مسائل کلامی تناسبی در درک پایه ای دوم و سوم بررسی شد و نتایج نشان داد ک اکثر دانش آموزان به صورت ضربی به مقایسه مقادیر می پردازند و تاثیر تغییر یک مقدار بر نسبت اندازه گیری شده را درک می کنند. هم چنین، داده ها با استفاده از آزمون t زوجی تحلیل شد و سطح معناداری صفر به دست آمد. بنابراین، تاثیر مطلوب استفاده از بازنمایی ها، در پاسخگویی به این تکالیف، تایید شد.

کلیدواژه ها:

استدلال تناسبی ، بازنمایی ، حل مسئله ، دانش آموزان پایه هفتم