پیش بینی رضایت از زندگی زنان جوان متاهل شهر مشهد در ارتباط با مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی

پژوهش حاضر به بررسی رابطه مولفه های هوش معنوی و هوش هیجانی و رضایت از زندگی زنان جوان متاهل در شهر مشهد پرداخته است . این پژوهش کاربردی ، با استفاده از پرسشنامه های هوش هیجانی سیبریا شرینگ ، هوش معنوی کینگ و مقیاس رضایت از زندگی داینر ضمن رعایت محرمانه بودن اطلاعات افراد، انجام شد. جامعه آماری مورد بررسی ، با تخمین جمعیت »زنان ۲۰ تا ۳۹ ساله دارای همسر شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ خورشیدی « به تعداد ۴۷۲۳۳۱ نفر بود. نمونه مد نظر به تعداد ۳۸۴ نفر به صورت تصادفی از مناطق سیزده گانه شهری مشهد انتخاب شد که با اعمال ملاکهای خروج، تحقیق بر روی ۳۴۸ نفر با میانگین سنی ۳۳ ساله انجام شد. تحلیل آماری به روشهای توصیفی همچنین همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره گام به گام با توجه به توزیع نرمال دادهها انجام شد. رضایت از زندگی به عنوان متغیر وابسته و زیر مقیاسهای هوش هیجانی (پنج مولفه ) و زیر مقیاسهای هوش معنوی (چهار مولفه ) به عنوان متغیر مستقل در نظر گرفته شد. براساس نتایج این تحقیق ، بین همه مولفه های هوش هیجانی و هوش معنوی با رضایت از زندگی زنان جوان متاهل شهر مشهد رابطه مثبت وجود داشت . مولفه های خود انگیختگی مربوط به هوش هیجانی و گسترش حالت آگاهانه مربوط به هوش معنوی همبستگی بیشتری با رضایت از زندگی (به ترتیب ۶۵/۰r= و ۶۴/۰(r= داشتند. پیش بینی رضایت از زندگی تا ۵۹% به ترتیب با مولفه های خود انگیختگی ، گسترش حالت آگاهانه ، خود آگاهی ، آگاهی متعالی و خود کنترلی تعیین شد. به طوری که خود انگیختگی به تنهایی تا ۴۷ % از تغییرات رضایت از زندگی را پیش بینی کرد. به عبارتی ، افراد دارای خود انگیختگی بیشتر که دارای توانایی حفظ انرژی و حتی انرژی دادن به دیگران برخلاف داشتن روحیه ضعیف هستند، رضایت از زندگی بیشتری دارنداحتمالا. این افراد در بروز رویدادهای منفی کمتر تحت تاثیر قرار گرفته ویا می توانند قدرت سازگاری بیشتری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مقیاس رضایت از زندگی ، مولفه های هوش معنوی ، مولفه های هوش هیجانی ، زنان.