رابطه ی ابعاد شخصیت و جهت گیری مذهبی

به­منظور بررسی روابط بین جهت­گیری مذهبی و شخصیت براساس نظریه­ی آیزنک، ۸۰ آزمودنی که ۴۰ نفر آنان زن و ۴۰ نفر دیگر مرد بودند، به­صورت تصادفی انتخاب شدند. آزمودنی­ها به پرسشنامه­ی شخصیت آیزنک پاسخ دادند. هم­چنین به­منظور ارزیابی جهت­گیری مذهبی، مقیاس جهت­گیری مذهبی بهرامی احسان، اجرا شد. این مقیاس چهار بعد جهت­گیری مذهبی، سازمان نایافتگی مذهبی، بیش­ارزنده­سازی و کامجویی را ارزیابی می­کند. نتایج این پژوهش نشان داد که بین زنان و مردان در زیرمقیاس­های نوروزگرایی، روان­پریش­خویی و سازمان­نایافتگی مذهبی، تفاوت وجود دارد. هم­چنین بین روان­پریش­خویی، نوروزگرایی و جهت­گیری مذهبی روابط معکوسی به­دست آمد. هم­چنین نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای جمعیت­شناختی در کنار متغیرهای نوروزگرایی و روان­پریش­خویی قادر به پیش­بینی جهت­گیری مذهبی نیستند. تحلیل رگرسیون نشان داد که روان­پریش­خویی و نوروزگرایی با جهت­گیری مذهبی رابطه­ی منفی داشته و متغیرهای جمعیت­شناختی سهمی در این میان ندارند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، جهت گیری مذهبی ، روان پریش خویی ، نوروزگرایی ، سازمان نایافتگی مذهبی ، بیش ارزنده-سازی مذهبی