اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی بر تنظیم شناختی هیجانی و نشخوار ذهنی در نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی

در سال های اخیر، شیوع افسردگی در دوره نوجوانی تا ۲۰ درصد گزارش شده است. لذا این پژوهش باهدف «بررسی اثربخشی درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی بر تنظیم شناختی هیجانی و نشخوار ذهنی در نوجوانان مبتلا به اختلال افسردگی» انجام گرفت. روش انجام تحقیق حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری را نوجوانان شهر یزد (مبتلا به اختلال افسردگی) تشکیل دادند، و با روش نمونه گیری در دسترس یک گروه ۲۰ نفری از نوجوانان شدند، و سپس در دو گروه ۱۰ نفری تحت عنوان گروه آزمایش و کنترل موردبررسی قرار گرفتند. پیش از مداخله آموزشی و پس ازآن، از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد، مداخله آموزشی «درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی» برای گروه آزمایش طی ۸ جلسه یک ساعته برگزار شد. داده های گروه آزمایش با گروه کنترل توسط نرم افزار spss ۲۶ مقایسه و تحلیل شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز به این شرح بود:پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (CERQ) گارنفسکی و کرایج (۲۰۰۶) و پرسشنامه نشخوار فکری هوکسما و مارو در سال (۱۹۹۱). با توجه به نتایج آزمون کوواریانس، ۳/۳۷ درصد کوواریانس نمرات پس آزمون تنظیم شناختی هیجان و ۷/۲۸ درصد کوواریانس نمرات پس آزمون نشخوار ذهنی ناشی از دوره آموزشی «درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی» بوده است و با توجه به میانگین ها باعث افزایش تنظیم شناختی هیجان و کاهش نشخوار ذهنی شده است (P<۰.۰۵). بنابراین آموزش این روش می تواند باعث کاهش علائم افسردگی، کاهش نشخوار فکری و بهبود مهارت های تنظیم شناختی هیجان در افراد مبتلا به افسردگی شود.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، تنظیم شناختی هیجان ، نشخوار ذهنی ، درمان فعال سازی رفتاری به شیوه گروهی.