بررسی چگونگی و چرایی پیوند عناصر اسطوره ای با درون مایه های رمانتیسم سیاه در اشعار نصرت رحمانی

رمانتیسم سیاه که از آن با عناوینی چون منفعلانه، بیمار، سرطانی یاد می شود، از شاخه های مهم مکتب رمانتیک است که پس از کودتای ۲۸ مرداد در ایران به صورت گسترده ای در عرصه شعر و نثر حضور دارد. نصرت رحمانی به عنوان یکی از نماینده های شاخص جریان رمانتیسم سیاه در ایران شناخته می شود. نگارندگان در این جستار بر آنند تا با بررسی اشعار نصرت رحمانی، ضمن نشان دادن بازتاب مضامین رمانتیسم سیاه بر عناصر اسطوره ای در شعر او، به تحلیل دلایل این امر بپردازند. بر اساس یافته های این پژوهش، شکست نهضت ملی که با نابودی آرمان های اجتماعی روشنفکر ایرانی همراه است در سال های پس از کودتا به رمانتیسم سیاه و بدبینانه در اندیشه و شعر نصرت رحمانی می انجامد. از این روی، مضامینی چون مرگ اندیشی، یاس و بدبینی، بیان خیانت و تمسخر عشق، شیطان گرایی، تصویر فضاهای وهمناک و نظایر آن که از جمله مضامین رمانتیسم سیاه هستند، در باززایی عناصر اسطوره ای در شعر نصرت رحمانی بسیار تاثیر گذاشته اند؛ عناصر اسطوره ای، همانند سیمرغ، قاف، لیلی، شیرین، بیژن، حلاج و... در شعر رحمانی به تناسب نگاه سیاه بینانه او شکست خورده و متفاوت با گذشته به تصویر کشیده می شوند.

کلیدواژه ها:

نصرت رحمانی ، اسطوره ، رمانتیسم سیاه ، شکست نهضت ملی