اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی - عاطفی بر روی مشکلات هیجانی رفتاری دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی - عاطفی بر روی مشکلات هیجانی-رفتاری دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دبستانی شهر اصفهان در سال تحصیلی۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. از میان جامعه آماری با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و براساس نمرات پرسشنامه های مربوطه در پیش تست، ۴۰ نفر که دارای ملاک های ورود و خروج بودند نمونه آماری را تشکیل دادند. این ۳۰ نفر به طور تصادفی در ۲ گروه ۲۰ نفره آزمایش و کنترل گزینش شدند که گروه آزمایش، آموزش مهارت های اجتماعی-عاطفی را دریافت کرد و گروه کنترل آموزش ها را دریافت نکردند. روش مورد استفاده از نوع نیمه آزمایشی و طرح تحقیق از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. نتایج نشان داد که می توان تفاوت معنادار آماری در میزان مشکلات هیجانی رفتاری دو گروه در نظر گرفت. جهت بررسی تفاوت نمره های آزمودنی ها گروه آزمایش با گروه کنترل از آزمون تحلیل کواریانس استفاده گردید.نتایج تحلیل کوواریانس مشخص کرد که ،مقدار سطح معناداری آزمون(sig=۰۰۰/۰) به مراتب کمتر از ۰۵/۰می باشد. بنابراین فرض تحقیق مبنی تاثیر معنادار آموزش مهارت های اجتماعی عاطفی برمشکلات هیجانی رفتاری تایید می گردد. به عبارت دیگر بین میانگین نمرات مشکلات هیجانی رفتاری دانش آموزان، گروه آزمایش و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های اجتماعی عاطفی ، مشکلات هیجانی رفتاری ، دانش آموزان دبستانی ، اصفهان