نگرش کلی طراحی سازه معماری در ساختمان ها و توسعه صنعت ساخت و ساز

شناخت دانش سازه یک ضرورت ناگزیر در طول فرایند شکل دادن به فرم نهایی و همچنین ایجاد فضا در معماری است و ادغام سازه های خلاقانه، اقتصادی، و قابل اجرا در فرایند طراحی ساختمان ها همواره از موضوعات ضروری در معماری بوده است. سازه در زمینه معماری، که بخش جدایی ناپذیری از فضای معماری است، تنها با بررسی جنبه های مختلفی از دانش شناخته می شود. مسئله مهم این است که کدام گونه و چه اندازه از شناخت دانش سازه در انبوه خواسته های طراحی می تواند به کار معمار آید. به دلیل توسعه سریع اقتصاد اجتماعی و شهرنشینی، کیفیت زندگی مردم به طور قابل توجهی بهبود یافته است، در حالی که نیازمندی های مردم برای ساخت و ساز مسکن است. برخی محققان بر این باورند که سازه را تنها از راه بررسی مفاهیم مکانیکی نمی توان به درستی شناخت، زیرا بسیاری از طرح های معماری با گرایش و تمرکز بر این مفاهیم آغاز نمی شوند؛ بلکه ایده های فضایی آغازگر و مهم ترین بهانه پیکربندی طرح های معماری است. بنا بر این برای طراحی و تحلیل سازه، در یک زمینه معماری، شناخت وجه فضایی آن نیز لازم است. نیازهای فضا و محیط نیز در حال افزایش است. برای برآورده ساختن موثر نیازهای مردم، لازم است در عملکرد ساختمان ها عمیق تر کاوش کنیم، نوآوری را افزایش دهیم، یکپارچگی معماری و سازه را ارتقا دهیم و رشد توسعه را افزایش دهیم و به سطح بالایی از طراحی ساختمان های ساختمانی کمک کنیم. این مقاله کاربرد نوآوری طراحی سازه در طراحی معماری را مورد بحث قرار می دهد، اصول طراحی سازه معماری را مورد بحث قرار می دهد، و اقدامات متقابل نوآوری طراحی را از سطح ادغام معماری و سازه به منظور ترویج توسعه بیشتر صنعت ساخت و ساز مورد بحث قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، سازه معماری ، نوآوری ، صنعت ساخت و ساز ، ساختمان ها ، فضا.