بررسی رابطه الگوهای فرزندپروی و خودشکوفایی

حسرت نگاه کمبود و ندرت به جهان هستی است. افراد دچار حسادت اصلا نگاه نمی کنند که چی دارند؟ اتفاقا نگاه حسرت در ثروتمندان و قدرتمندان بیشتر است همینطور در سلاطین و پادشاهان، در قهرمان ها و هنرپیشه ها حسرت خیلی بالاست (منظور هنرمندان نیست) قهرمان ها در اثر حسرت زیاد عمر طبیعی ندارند. هنرپیشه ها در حسرت روزهای اوج و قشنگی می میرند. مواظب نگاه حسرتتان باشید. نگاهی است که اجازه نمیده درست فکر کنیم و درست ببینیم. حسرت خلاف قانون آفرینش است. قانون آفرینش دریغ ندارد. حسرت دریغ دارد، فکر می کنه که ازش دریغ شده و هرچقدر هم که بهش بدن باز هم راضی نیست. حسرت به دل نباشید. درحال حاضر حسرت یک هنجار اجتماعی است: حسرت تحصیل، ثروت، مقام، حتی زیبایی. یکی از آفت هایی است که جامعه ما را تهدید می کند. اگر با نگاه حسرت بچه هایمان را بزرگ کنیم، آنها هم حسرت به دل بار می آیند. حسرت نداشته باشید این بچه ها در دسترسند. نمونه اش را هم دارید در منزلتان است، کودک شما همان است که حسرتش را دارید. آدمی که آرزو دارد خیلی چیزها رو می خواهد و آرزوهای متعددی دارد؛ مثل آب است ؛ آب وقتی از سرچشمه سرازیر میشه خیلی قویه اگر هدایت شد از قدرتش استفاده میشه ؛ اگر پخش بشه دیگه قدرت نداره. آرزو داشتن مثل پخش نیرو است. آرزوی همه چیز داریم و دایم در حال چرخش است. آدمی که خیلی آرزو داره ثبات نداره، متزلزل است و نمی داند که چی می خواهد. بسته به شرایط تنوع آرزوها زیاد می شود. هر چیزی که داره رنگ می بازه، یک چیز دیگه می خواد، دایم دور خودش می چرخد ؛ به همین دلیل پیشرفت نمی کند. بخشی از جامعه ما همینطوری هستند دور شهر می گردند برای آموزشگاه های مختلف، کلاس های مختلف برای فرزندانشان روش تحقیق در این پژوهش بر اساس اهداف از انواع تحقیقات – کاربردی و به جهت ماهیت از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد.

کلیدواژه ها:

فرزندپروری ، شکوفایی انسان ، آموزش و پرورش ، تربیت.