بهینه سازی میزان وستیت (FeO) باقیمانده در فرآیند پخت گندله های خام در کارخانه گندله سازی سه چاهون بافق

در کارخانه های گندله سازی مهمترین واکنش در فرایند پخت گندله های خام اکسیداسیون مگنتیت به هماتیت و کاهش درصد FeO در محصول نهایی میباشد. با توجه به مصرف گندله در کوره های احیا هر چه میزان Feo باقیمانده در محصول کمتر باشد احیاپذیری گندله از وضعیت مطلوب تر و راندمان بالاتری برخوردار خواهد بود. در پژوهش حاضر ابتدا با انجام تستهای آنالیز آزمایشگاهی بر روی نمونه های تهیه شده از کنسانتره ورودی و گندله محصول کارخانه گندله سازی سه چاهون به تاثیر هر کدام از عناصر موجود در کنسانتره و گندله بر میزان FeO باقیمانده گندله محصول و سپس به بررسی ارتباط بین میزان FeO باقیمانده گندله محصول و شرایط عملیاتی فرایند پرداخته شد. در این بررسی با استفاده از نرم افزار SPSS پس از نرمال سازی تمامی داده ها ماتریس همبستگی پیرسون استخراج گردید. طبق بررسی ها مشخص گردید در کارخانه گندله سازی سه چاهون بافق افزایش میزان FeO و SiO کنسانتره ورودی از اصلی ترین دلایل افزایش میزان FeO گندله محصول می باشند. سیلیس موجود در کنسانتره با FeO وارد واکنش شده و تشکیل فایالیت (۲FeO.SiO۲) داده و باعث میشود که FeO باقیمانده محصول افزایش یابد. با همگن سازی خوراک کاهش بنتونیت تا حد امکان و کنترل پارامترهای فرآیندی بخت میتوان میزان مگنتیت باقیمانده گندله های محصول را کاهش داد. در میان پارامترهای فرایند پخت سرعت حرکت زنجیر تراولینگ گریت دمای زونهای پیشگرم، میزان بازشدگی دمپر فن زون یک انولار کولر در بهبود اکسیداسیون گندله پخته موثر میباشند.