کاربردهای زیست پزشکی کیتوزان در درمان دیابت : رهایش دارو، مهندسی بافت

بیماری دیابت تا قبل از کشف انسولین یک بیماری لا علاج و کشنده بود. مرگ و میر بیماران تحت درمان با انسولین به تعویق افتاد و طول عمر به دلیل انسولین درمانی افزایش پیدا کرد؛ اما در استفاده از انسولین به تنهایی در بیماری دیابت باعث عوارض ثانویه شده است. به دلیل ناکافی بودن انسولین در پیشگیری از دیابت، پیوند پانکراس مورد توجه قرار گرفت که به دنبال آن سطح قند خون بیمار بلافاصله کاهش یافت اما تحقیقات بعدی نشان داد که پیوند پانکراس منجر به نرخ بالایی از مرگ و میر ناشی از آمبولی ریه می شود. عفونت، زخم قانقاریا و در موارد شدید قطع اندام از عوارض شایع در بین افراد دیابتی است. برای درمان این ضایعات از بیو موادهای مختلفی استفاده شده است. کیتوزان یک بیوپلیمر زیستی کربوهیدرات جذاب و امیدوار کننده در کاربرد های زیست پزشکی است. عملکرد مفید کیتوزان در دفاع و تکثیر سلول های β پانکراس، کاهش قند خون ، پاسخ ایمنی مناسب و جلوگیری از دیابت قندی مرتبط با اختلال متابولیسم لیپید در چندین مطالعه نشان داده شده است. در این مطالعه به مروری بر اثر درمانی داروها ،ژل و فیلم کیتوزان در افراد مبتلا به بیماری دیابت و درمان زخم های دیابتی با استفاده از مهندسی بافت پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

کیتوزان ، دیابت شیرین ، زخم ، بیو پلیمر