تاثیر موسیقی درمانی بر کودکان دارای اختلال بیشفعالی، نقص توجه

اختلال بیش فعالی -کمبود توجه شایع ترین اختلال در بین کودکان می باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر موسیقی درمانی در کاهش علایم اختلال بیش فعالی ، نقص توجه کودکان مبتلا انجام شده است . روش پژوهش حاضر، طرح آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون- پیگیری سه ماهه با گروه کنترل بوده است . افراد نمونه شامل ۲۲ پسر مبتلا به اختلال بیش فعالی ، نقص توجه بودهاند که به صورت در دسترس بر اساس مصاحبه ی بالینی و شرح حال و نتایج آزمونهای مقیاس ارزیابی والدین کانرز و پرسشنامه علائم مرضی اختلال کمبود توجه ، بیش فعالی در شهر کرج انتخاب شدهاند و با روش جایگزینی تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شده اند. افراد گروه آزمایشی در ۱۸ جلسه ۴۵ دقیقه ای، تحت شرایط موسیقی درمانی قرار گرفته اند و برای افراد گروه کنترل اقدامی صورت نگرفته است . بعد از اتمام موسیقی درمانی برای گروه آزمایشی ، دوباره مقیاس ارزیابی والدین کانرز برای هر دو گروه اجرا گردیده است . داده ها با روش کوواریانس تجزیه وتحلیل شدهاند. نتایج نشان داد که بین گروه آزمایشی و گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد ( ۰۱/۰ (P< و روش موسیقی درمانی توانسته است علائم اختلال بیش فعالی ، نقص توجه در کودکان ۱۲-۹ ساله را کاهش دهد (۰۱/۰ .(P< هم چنین بهبودی حاصل از روش موسیقی درمانی توانست در طول سه ماه تداوم داشته باشد ( P< ۰۱/۰). نتیجه گیری می شود موسیقی درمانی به عنوان یکی از روشهای درمانی موثر درکاهش علایم اختلال بیش فعالی ، نقص توجه تایید شده است و بهتر است در پروتکل درمانی این اختلال گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

اختلال بیش فعالی - نقص توجه ، موسیقی درمانی ، کودکان.