معیارهای ادراک بینایی -شنوایی در منظر مجموعه های مسکونی

بیشتر ساکنان مجموعه های مسکونی از تماس و حضور در فضاهای باز خودداری می کنند که یکی از دلایل آن عدم ادراک محیط است . موضوع ادراک منظر، توسط حواس انسان در حوزهی علوم مختلف ، به خصوص معماری و شهرسازی ، موضوعی به غایت مورد توجه بوده و هست . بنابراین فضای نیمه باز در مسکن معاصر به عنوان بستری جهت افزایش تعامل اجتماعی و ارتباط با طبیعت ، نیازمند بررسی ادراک محیط توسط حواس انسان است . حواس پنجگانه (بینایی ، بویایی ، چشایی ، شنوایی و لامسه ) توسط چشم ، بینی ، زبان، گوش و پوست ادراک می شود. اندامهای حسی اطلاعات را به مغز منتقل می کنند تا به افراد در درک محیط خارجی کمک کنند. علاوه بر این ، حواس پنجگانه کانالهای مهمی برای ارتباط ما با دنیای بیرون هستند. درنظرگرفتن مولفه های حواس بینایی و شنوایی ، زمینه ساز تحقق معیارهای ادراک خواهد بود. این پژوهش سعی دارد مولفه های بینایی و شنوایی منظر را مرتبط با ادراک به دست آورد و تاثیر این مولفه ها در ارتقا کیفیت ادراک فضای نیمه باز را بسنجد. در ارزیابی مولفه های بینایی و شنوایی منظر مسکونی ، دادههای کمی و کیفی حاصل از پرسش نامه در برداشت اطلاعات ساکنان از کیفیت منظر در مسکن به روش توصیفی -تحلیلی مورد ارزیابی قرار می گیرد. رویکرد پژوهش ، روش تحقیق »پیمایشی « بوده و نتایج حاصل از طریق تحلیل محتوا است . بر اساس نتایج حاصل از تحلیل داده ها، مولفه های مختلف شنوایی در منظر شامل بلندی صدا، نوع صدا (طبیعی و مصنوعی )، سطح فشار صدا و مولفه های مختلف بینایی شامل عناصر طبیعی و مصنوعی ، کیفیت متفاوت چشم انداز در ادراک منظر مسکونی موثر است .

کلیدواژه ها:

ادراک ، منظر ، مولفه های بینایی ، مولفه های شنوایی ، ادراک بصری