برداشت از بناهای تاریخی همگام با پیشرفت تلفن های همراه

حفاظت از میراث فرهنگی و بناهای تاریخی هر ملت ، به عنوان یکی از مهمترین عوامل معرفی پیشینه و هویت آن، نیازمند ابزار دقیق و توانمندی است که امکان انجام برداشت های دقیق و همچنین گردآوری اطلاعات مورد نیاز را برای انجام مستندنگاری ها، ارزیابی ها، تحلیل های آماری ، مدیریت و پایش زمین یا بنای تاریخی فراهم کند. در این خصوص امروزه مطالعه و برداشت سریع بناهای تاریخی از طریق ابزارهای الکترونیک و اسکنرهای ۱ سه بعدی امری رایج تلقی می شود. این پژوهش با هدف آشنایی با دو ابزار کارآمد در زمینه برداشت سریع و حفاظت از میراث فرهنگی و همچنین بررسی فنون و نرم افزار های موجود در این حوزه گردآوری شده است . دو فناوری که به طورگسترده در این عرصه استفاده می شود، دوربین مدتپرواز۲و حسگر لیدار۳ا ست که با پیشرفت فناوری ، برروی گوشی های تلفن همراه نیز مورد استفاده قرار گرفته اند. دوربین مدتپرواز با ساطع کردن یک پرتوی نوری و محاسبه زمان بازگشت آن، فاصله و عمق نقاط مختلف صحنه را اندازهگیری می کند. اجزای تشکیل دهنده آن شامل واحد نوردهی ، تجهیزات اپتیکی ۴، حسگر تصویر، واحد کنترل الکترونیک و واحد پردازش است . حسگر لیدار از جهت تعداد امواج ارسالشده برای محاسبه فاصله و دقت از دوربین مدتپرواز برتری دارد اما نیازمند تجهیزات تخصصی و هزینه بیشتری است . حسگر لیدار علاوه بر الگوسازی سه بعدی بنا در عرصه های دیگر جنگل داری ، تهیه نقشه زیربنای شهری ، آبنگاری ، تولید محصولات سه بعدی و نقشه برداری از معادن، کاربرد دارد. نرم افزار های پلان جادویی ،۵ کنواس،۶ دوربین برداشت نقشه ،۷ پلی کم ۸و نرم افزار اسکن سه بعدی ۹در این حوزهپرکاربرد است ، که به بررسی آنها خواهیم پرداخت .

کلیدواژه ها:

بناهای تاریخی ، اسکنرهای سه بعدی ، لیدار ، مدتپرواز ، نرم افزار