مقایسه زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و زوج درمانی مذهبی در افزایش سازگاری و کیفیت روابط زناشویی زوجین

مقدمه: هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و زوج درمانی مذهبی در افزایش سازگاری و کیفیت روابط زناشویی زوجین شهر بوشهر بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. ابزار پژوهش عبارت بود از مقیاس سازگاری زناشویی دو عضوی اسپانیر (۱۹۷۶) و پرسشنامه کیفیت زناشویی باسبی و همکاران (۱۹۹۵). نمونه پژوهش شامل ۳۳ زوج از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره بودند. ۱۱ زوج در گروه آزمایش زوج درمانی مذهبی و ۱۱ زوج در گروه آزمایش زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و ۱۱ زوج دیگر در گروه گواه به طور تصادفی جایگزین شدند. هر کدام از روش های زوج درمانی مذهبی و زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی به مدت ۸ جلسه ی ۹۰ دقیقه ای برای زوجین برگزار گردید. یافته ها: تحلیل کواریانس نشان داد زوج درمانی مذهبی و زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی در افزایش سازگاری و کیفیت روابط زناشویی تاثیر داشته است. نتیجه گیری: در مقایسه بین زوج درمانی مذهبی و زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی در افزایش سازگاری مشخص شد که تفاوت معنی داری بین این دو وجود ندارد اما در زمینه ی افزایش کیفیت روابط زناشویی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی تاثیر بیشتری داشته است.

کلیدواژه ها:

سازگاری زناشویی