اثربخشی راهبردهای طوفان فکری بر تفکر خلاق و یادگیری خودراهبر در درس زیست دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان سرچهان

هدف این پژوهش بررسی تاثیر استفاده از راهبردهای طوفان فکری بر تفکر خلاق و یادگیری خودراهبر دانش آموزان دوم در درس زیست شناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ می باشد. این پژوهش از نظر هدف و ماهیت کاربردی و از نظر نحوه ی گردآوری داده ها از نوع نیمه آزمایشی در قالب پیش آزمون- پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعه آماری پژوهش را کلیه ی دانش-آموزان مدارس متوسطه دوم شهر سرچهان در درس زیست شناسی در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ تشکیل می دادند. نمونه پژوهش ۶۰ نفر از دانش آموزان بود که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش به ترتیب ۳۰ و ۳۰ نفر جایگزین شدند. برای سنجش تفکر خلاق در قبل و بعد از اجرای راهبردهای طوفان فکری از آزمون خلاقیت ولچ و دووال (۲۰۰۲) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی این پرسشنامه مورد تایید قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ۸۶/۰ به دست آمد. آموزش راهبردهای طوفان فکری برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای انجام شد و پس از طی دوره آموزشی از دو گروه پس آزمون گرفته شد. در این مدت برای گروه کنترل هیچ آموزشی اعمال نشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که طوفان فکری بر تفکر خلاق و یادگیری خودراهبر دانش آموزان تاثیر معناداری دارد. طوفان فکری بر ابعاد یادگیری خودراهبر (خودکنترلی، خودمدیریتی، انگیزش در یادگیری) تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، طوفان فکری ، تفکر خلاق ، یادگیری خودراهبر. دانش آموزان.