نقش سرسختی روانشناختی و خودتنظیمی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرسختی روانشناختی و خودتنظیمی در پیش بینی فرسودگی تحصیلی صورت گرفت. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی بود و جامعه آماری این پژوهش را دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان که در سال تحصیلی۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بوده اند؛ تشکیل دادند، نمونه گیری به روش در دسترس انجام گرفت که در پایان ۱۱۴ نفر به صورت داوطلب به پرسشنامه ها پاسخ دادند. به منظور گردآوری داده ها از مقیاس فرسودگی تحصیلی برسو (۱۹۹۷)، پرسشنامه سرسختی کوباسا (۱۹۸۲) و پرسشنامه خودتنظیمی بوفارد (۱۹۹۵) استفاده شد. داده ها به کمک نرم افزارهای SPSS۲۶ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و برای تحلیل از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج: پژوهش حاضر نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی با سرسختی روانشناختی و خودتنظیمی رابطه معنادار و معکوسی وجود دارد، همچنین سرسختی روانشناختی و خودتنظیمی می توانند به صورت معناداری ۳۷ درصد از واریانس فرسودگی تحصیلی را پیش بینی کنند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی تحصیلی ، سرسختی روانشناختی ، خودتنظیمی ، دانشجویان.