اثربخشی آموزش مدیریت والدین بر ناامیدی و پرخاشگری کودکان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت والدین بر ناامیدی و پرخاشگری کودکان بود. جامعه شامل تمامی دانشآموزان پایه اول دبستان شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳- ۱۴۰۲ بود که در مدرسه با مشکلات پرخاشگری و خشم تشخیص داده شده بودند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. از این جامعه ۳۲ دانشآموز به روش در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. سپس به گروه آزمایش آموزش ۸ جلسهای مدیریت والدین (Barkley, ۱۹۹۹) ارائه شد. دادهها با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری (Shahim. ۲۰۰۷) و مقیاس ناامیدی کودکان (Kazdin ET AL., ۱۹۸۶) جمعآوری شدند. تحلیل داده ها با استفاده از کوواریانس چند متغیره (مانکووا) صورت گرفت. یافته ها نشان دادند مدیریت والدین می تواند موجب کاهش پرخاشگری و ناامیدی در کودکان شود. همچنین مدیریت والدین به جهت بهبود استفاده از راهبردهای مناسب در جهت نگاه به زندگی (امید) اثربخش است. به همین جهت آموزش مدیریت والدین با تاکید بر ظرفیتهای درونی فرد به جهت عمل موثر در محیط و استفاده از آن ظرفیتها به بهترین شکل ممکن سعی دارد که راهکاری مفید را ارائه دهد که فرد با شرایط محیط با سازگاری و بدون تشویش روبهرو شود.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، کودکان ، مدیریت والدین ، ناامیدی