اثر بازی درمانی در درمان کودکان دارای اختلال اوتیسم

اختلال اوتیسم طیفی از اختلالات رشدی عصبی است که عمدتا با علائم نقص در مهارت های اجتماعی، مهارت های کلامی و غیرکلامی، اصرار بر یکنواختی و علایق محدود، حرکت های تکراری و کلیشه ای، عدم همدلی و ارتباط چشمی و گستره دیگری از علائم و نشانه ها مشخص می گردد. مسئله مورد نظر ما اصلاح رفتار طیف اوتیسم است و هدف این است که با استفاده از روش بازی درمانی منجر به اصلاح رفتار کودکان اوتیسم شود. بازی درمانی به عنوان یک روش کاربردی در درمان کودکان اوتیسم مورد استفاده قرار می گیرد. این روش مبتنی بر بازی و فعالیت های ساده و شاداب و هدف آن کاهش نشانه هایی مانند خشم، امتناع از تعامل، کاهش تکلم و بهبود توانایی مهار شنیداری است. بازی درمانی شامل بازی هایی با عناصر تکراری و پیش بینی پذیر است که رویکرد استفاده شده در آن از روش های تحریک حسی، نظامات طیفی و نظریه های توانبخشی مبتنی بر الگوسازی است. این روش به دلیل کارایی و دسترسی آسان به ابزارهای بازی، به عنوان یک روش کارآمد و موثر در فرآیند درمان اوتیسم مورد توجه قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

اختلال اوتیسم ، بازی درمانی ، آموزش ، درمان ، اختلال رشدی عصبی