فرصت ها و چالش های دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در سوریه؛ با تمرکز بر جریان های فرهنگی فعال در این کشور

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 35

فایل این مقاله در 45 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IPL-7-2_003

تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

کشور سوریه از دیرباز یکی از مناطق هدف مهم در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بوده است. با توجه به تحولات سال های اخیر منطقه و پایان جنگ داعش، دیپلماسی فرهنگی ایران در سوریه بیش از پیش اهمیت یافته است. پژوهش حاضر به منظور بررسی دقیق چالش ها و فرصت های دیپلماسی فرهنگی ایران در سوریه، بر شناخت جریان های فرهنگی فعال در سوریه به عنوان عامل اثرگذار بر تغییرات و تحولات فرهنگی تاکید دارد و بر اساس شناخت نسبی که از آن ها حاصل می شود در صدد پاسخ به سوال اصلی پژوهش است که عبارت از: «فرصت ها و چالش های دیپلماسی فرهنگی ایران در سوریه با تاکید بر جریان های فرهنگی فعال آن کشور چیست؟» پژوهش حاضر کیفی بوده و برای گردآوری داده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با فعالان و نخبگان، و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل مضمون استفاده شده است. از ۲۹۳ مضمون اولیه، ۳۰ مضمون سازمان دهنده و در نهایت ۶ مضمون فراگیر استخراج شده است. مضامین فراگیر عبارت اند از «فعالیت فرهنگی جریان های سوریه»، «جریان های فعال فرهنگی در سوریه»، «رویکردهای فرهنگی»، «بایدهای سیاست فرهنگی ایران در سوریه»، «چالش های سیاست فرهنگی ایران در سوریه» و «وضعیت فرهنگی جامعه سوریه». هرکدام از چالش ها و فرصت ها در چهار محور دسته بندی شده که عبارتند از: چالش های ناظر به «زمینه های فعالیت جریان های فرهنگی»، «ویژگی های فرهنگی سوری ها»، «عملکرد نهادهای فرهنگی ایران و «جریان های رقیب یا معارض». همچنین فرصت های ناظر به «زمینه های فعالیت جریان های فرهنگی»، «ظرفیت های فرهنگی جامعه سوری»، «جریان های موافق و همراه با ایران و «رویکردهای فرهنگی ویژه». هر کدام از این موارد شامل زیرمحورهایی است که در قالب یک نمودار نمایش و توضیح داده شده است. در نهایت دو ساختار ارتباطی برای چالش ها و فرصت ها ارائه شده است که مشخص کننده چگونگی برنامه ریزی فرهنگی به منظور تحقق دیپلماسی فرهنگی کارآمد است.

نویسندگان

محمدامین بهزادنسب

دانشجو دکتری سیاست گذاری فرهنگی، دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران،

محمدرضا برزویی

دانشیار گروه فرهنگ و رسانه، دانشکده معارف اسلامی و فرهنگ و ارتباطات، دانشگاه امام صادق علیه السلام، تهران، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • ابوالقاسمی، محمدجواد (۱۳۸۵). شناخت فرهنگ، تهران: عرش پژوه ...
  • احمدیان، قدرت؛ دانش نیا، فرهاد و کرمیان، کرم رضا (۱۳۹۵)، ...
  • اسماعیل زاده، مجید (۱۳۹۴). تحلیل سیاست های فرهنگی جمهوری اسلامی ...
  • اصغریان، زینب (۱۳۸۹). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در آسیای ...
  • بصیری، محمدعلی؛ قاسمی، مصطفی و یزدانی، عنایت اله (۱۳۹۴). بررسی ...
  • بلورچی، محمدعلی و هادیان، ناصر (۱۳۹۳). دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران ...
  • پایاب، بهروز (۱۳۸۹). جریان شناسی جنبش های اسلامی معاصر، پایان ...
  • پهلوان، چنگیز (۱۳۸۸). فرهنگ و تمدن، تهران: نشر نی ...
  • تخشید، محمدرضا (۱۳۹۶). سیاست خارجی روسیه در قبال بحران سوریه ...
  • خانی، محمدحسن (۱۳۸۴). دیپلماسی فرهنگی و جایگاه آن در سیاست ...
  • خسرو پناه، عبدالحسین (۱۳۹۴). جریان شناسی فکری ایران معاصر، تهران: ...
  • خسروپناه، عبدالحسین (۱۳۸۹). جریان شناسی ضد فرهنگ ها، قم: تعلیم ...
  • دوست محمدی، احمد (۱۳۹۰). دیپلماسی فرهنگی آمریکا در خاورمیانه، پایان ...
  • دهشیری، محمدرضا (۱۳۹۳). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، تهران: شرکت ...
  • دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۸۷). پژوهشنامه علوم سیاسی، شماره ۱۰، ...
  • دهقانی فیروزآبادی، سید جلال (۱۳۸۹). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی در ...
  • دهقانی فیروزآبادی، سید جلال؛ خرمشاد، محمدباقر و رستگاری، محمدحسین (۱۳۹۴). ...
  • رضایی، علی اکبر و زهره ای، محمدعلی (۱۳۹۰). دیپلماسی فرهنگی: ...
  • روح الامینی، محمود(۱۳۸۱). زمینه فرهنگ شناسی، تهران: عطار ...
  • ستوده، محمد؛ (۱۳۸۸)، دیپلماسی نوین فرهنگی جمهوری اسلامی ایران» در ...
  • شعبانی سارویی، رمضان (۱۳۸۹). جریان شناسی سیاسی فرهنگی ایران، قم: ...
  • شعبانی سارویی، رمضان (۱۳۹۳). طراحی مدل جریان شناسی فرهنگی در ...
  • صالحی امیری، سیدرضا و محمدی، سعید (۱۳۹۲). دیپلماسی فرهنگی، چاپ ...
  • عاشوری مقدم، محمدرضا (۱۳۹۸). جریان شناسی تفصیلی اسلام گرایان و ...
  • قدمی، محسن و مصطفوی، حمید (۱۳۸۸). اهمیت فعالیت های فرهنگی ...
  • کمربیگی، خلیل (۱۳۹۷)، ضرورت جریان شناسی و مساله شناسی فرهنگی، ...
  • مددی، جواد (۱۳۹۶). ایران؛ نفوذ و اقتدار منطقه ای، کدام ...
  • مضاوی، الرشید و نجف زاده، رضا (۱۳۹۳). عربستان سعودی و ...
  • میرفخرائی، محمدحسین (۱۳۹۶). دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایرانیران در کشورهای ...
  • جریان شناسی گروه های نوسلفی سوریه بر اساس تحلیل گفتمان [مقاله ژورنالی]
  • نصر اصفهانی، محسن؛ مسعودنیا، حسین و حاتمی، عباس (۱۳۹۶). تحلیل ...
  • نیک گهر، عبدالحسین(۱۳۶۹). مبانی جامعه شناسی، تهران: رایزن ...
  • Cummings, Milton C. (۲۰۰۳). Cultural Diplomacy and the United States ...
  • Dutta, Mohan. (۲۰۰۶). U.S. Public Diplomacy in the Middle EastA ...
  • Federal Register, (۲۰۰۴). “Department of State [Public Notices ۴۹۲۸, ۴۹۴۲]”, ...
  • ICD (The Institute for Cultural Diplomacy) (۲۰۱۰) “Cultural Diplomacy” ...
  • Jacquin-Berdal, Dominique; Oros, Andrew; Verweij, Marco (۱۹۹۸) Culture in World ...
  • Malone, Gifford D. (۱۹۸۸). Political Advocacy and Cultural Communication: Organizing ...
  • Maltzahn, Nadia. (۲۰۰۹). The Case of Iranian Cultural Diplomacy in ...
  • Michael Kerr; Craig Larkin (۲۰۱۵) “The Alawis of Syria: War, ...
  • Naomí Ramírez Díaz (۲۰۱۸). “The Muslim Brotherhood in Syria: The ...
  • Pipes, Daniel (۱۹۹۲). Greater Syria: The History of an Ambition ...
  • Wastnidge, Edward. (۲۰۱۵). The Modalities of Iranian Soft Power: From ...
  • Williams, Michael C. (۲۰۰۷). Culture and Security: Symbolic Power and ...
  • نمایش کامل مراجع