رابطه خشونت خانگی دوران بارداری و پیامدهای نوزادی: یک مطالعه مورد-شاهدی

چکیده زمینه و هدف: خشونت خانگی در دوران بارداری تهدید جدی بر سلامت جسمی، روحی و روانی مادر، جنین و در نهایت تهدید جدی بر سلامت و ساختار جامعه است. در نتیجه این مطالعه با هدف تعیین رابطه بین خشونت خانگی در طی بارداری با پیامد های نوزادی، در زنان باردار شهر رفسنجان انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد-شاهدی، جمع آوری داده­ها با استفاده از پرسش نامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، خشونت خانگی و پیامد های نوزادی انجام شد. حجم نمونه برای گروه مورد (دارای حداقل یک پیامد نوزادی) ۲۰ نفر محاسبه شد که برای دست یابی به این تعداد، انجام پرسش گری از ۲۱۱ زن باردار مراجعه کننده به زایشگاه نیک نفس رفسنجان در سال های ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ انجام شد. به ازای هر فرد مورد، سه نفر از افراد بدون پیامد که از لحاظ سن و تعداد فرزند با ایشان همسان­ بودند، به عنوان شاهد انتخاب شدند (۶۰ نفر). داده­ها با استفاده از رگرسیون لجستیک چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: تعداد ۱۳ نفر (۷/۲۱ درصد) از گروه شاهد و ۱۰ نفر (۵۰ درصد) از گروه مورد با خشونت دوران بارداری مواجهه داشته اند (۰۱۵/۰=P). نتایج رگرسیون لجستیک چندگانه نشان داد با تعدیل اثر سن همسر، شانس بروز حداقل یک پیامد نوزادی در مادرانی که در طول دوره بارداری مورد خشونت قرار گرفته اند ۲۹/۳ برابر مادرانی بوده که مورد خشونت قرار نگرفته اند (۰۳۶/۰=P). نتیجه گیری: بر طبق نتایج مطالعه حاضر، به نظر می رسد خشونت خانگی باعث افزایش پیامد ها و عوارض بارداری می شود. در نتیجه برنامه ریزی مناسب برای اجرای فرآیند های مداخله گر و آگاهی بخش ضروری به نظر می رسد. واژه های کلیدی: خشونت خانگی، پیامدهای نوزادی، بارداری

کلیدواژه ها:

Domestic violence ، Neonatal outcomes ، Pregnancy ، خشونت خانگی ، پیامدهای نوزادی ، بارداری ​​​​​​​