بهینه سازی مسیرهای اتوبوس رانی با استفاده از الگوریتم مورچگان ( مطالعه موردی: سیستم اتوبوسرانی شهرضا)

در قرن حاضر و در هزاره سوم، افزایش جمعیت شهرها با مشکلات عدیده ی همراه خود، وظایف تصمیم گیران و مدیران شهری را بیش از پیش دشوارتر نموده است. با افزایش جمعیت شهرها میل به تقاضای سفر بیشتر شده و این امر مشکلات حمل و نقلی، تردد بیش از حد، ترافیک، قفل شدگی مراکز شهری و... را به دنبال خواهد داشت. به دلیل اینکه وسایل حمل و نقل عمومی با در نظر گرفتن تعداد مسافر جابجا شده نسبت به خودروهای شخصی، سطح بسیار کمتری را به خود اختصاص می دهند، با روی آوردن مردم به سیستم های حمل و نقل همگانی این مشکلات تا حدود زیادی مرتفع خواهد شد.سیستم اتوبوسرانی در اکثر کشورها و خصوصا کشورهای در حال توسعه از جمله کشور ما، پرکاربردترین و مهم ترین سیستم حمل و نقل همگانی است که خود دارای مشکلاتی از قبیل: زمان سفر نسبتا زیاد، نداشتن برنامه مدون حرکتی و عدم پوشش کامل همه مناطق شهری است. توجه به این مشکلات و یافتن راهکارهایی برای اصلاح و بهینه سازی آن ها نقش به سزایی در بهبود عملکرد کل سیستم حمل و نقل همگانی خواهد داشت. تجربه نشان داده است با اصلاح و بهینه سازی مسیرهای اتوبوسرانی؛ تراکم ترافیکی، آلودگی هوا، مصرف سوخت، اتلاف زمان، هزینه های اضافی واستهلاک وسایل نقلیه به میزان قابل توجهی کاهش خواهند یافت.این مطالعه در نظر دارد با بهینه سازی مسیرهای موجود با استفاده از روشی نوین برگرفته از الگوریتم مورچگان، زمان سفر کل سیستم را تا حد امکان با درنظر گرفتن شبکه معابر و محدودیت های خاص آن به حداقل برساند.

کلیدواژه ها:

و نقل همگانی ، سیستم اتوبوسرانی ، مسیر ، زمان سفر ، الگوریتم مورچگان