اثر بخشی مشاوره گروهی به شیوه گشتالتی بر تغییر سبک های ابراز هیجان و سلامت روان دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد

هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی مشاور گروهی به شیوه گشتالتی بر تغییر سبکهای ابراز هیجان و ارتباط آن با سلامت روان دانشجویان زن دانشگاه مرودشت بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان زن مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مرودشت بودند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس و گمارش تصادفی بود. 24 نفر از افرادی که سبک ابراز هیجان ناکارآمدتر و سلامت روان پایین تری داشتند، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش( 12 نفر) و کنترل( 12 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاری و پرسشنامه سبکهای ابراز هیجان کینگ وامونز ( 1990 ) شامل پرسشنامه ابراز گری هیجانی، دوسوگرایی در ابراز هیجان و کنترل هیجانی و همچنین پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگ و هیلر ( 1979 ) بود. گروه آزمایش 9 جلسه و هر جلسه به مدت 2 ساعت، برنامه مشاوره گروهی به شیوه گشتالتی دریافت کردند. ولی گروه کنترل، هیچ برنامهای دریافت نکردند. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS19 و روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که گروه آزمایش در پس آزمون، ناکارامدیشان در سبک های ابراز هیجان تغییر پیدا کرده و سلامت روانشان ارتقاء یافته است. فرضیه پژوهش در سطح معناداری (0/01>P) مورد تأیید قرار گرفت. نتایج تحقیق مؤید موثر بودن گشتالت درمانی گروهی بر تغییر سبکهای ابراز هیجان و افزایش سلامت روان دانشجویان زن مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مرودشت بود.

کلیدواژه ها:

مشاور گروهی گشتالتی ، سبکهای ابراز هیجان ، سلامت روان