شهر پایدار الگویی پاسخگو به مشکلات ناشی از تداوم رشد شهرنشینی

رشدسریع جمعیت و گسترش ناموزون شهرنشینی درکشور ما نیز چون سایرنقاط جهان روند بحرانی نمودن مسائل محیط طبیعی را سرعت بخشیده است دراین شرایط با توجه به شرایط متحول جهانی ازیک سو و نیز تعهددولت ایران نسبت به معاهدات نشست سران درریو الگوی پیشنهادی برای توسعه ملی و زیرمجموعه های آن همانا توسعه پایدار ودرونزا است درمقاله حاضر به مفاهیمی چون پایداری سیرتکامل آن درحیطه نظری و عملی توسعه پایدار و اصول دستیابی به آن توسعه شهری پایدار ازنظر اندیشمندان و طراحی شهری پایدار به عنوان راهکاری برای رسیدن به پایداری و شهروجامعه شهری پایدار مورد بررسی قرارگرفته و معیارهایی درجهت پایداریشهری ارایه شده است دراین راستا به دو شهر کوریتیبا و لیسستر به عنوان دو نمونه موفق دردستیابی به پایداری نیز پرداخته شده است روش مورد استفاده درپژوهش حاضر درمرحله جمع اوری و مطالعه منابع موجود اسنادی ودرمرحله تجزیه و بررسی اطلاعات گرداوری شده تحلیلی توصیفی می باشد نتیجه کلی ازاین پژوهش انجام شده این است که با حفظ شیوه تفکر و زندگی کنونی به خصوص خودخواهی لجام گسیخته و فردگرایی همبستگی زا نمی توان به توسعه پایدار و به تبعیت ازآن شهر پایدار دست یافت توسعه ای که اساسا با جامعه مصرف گرا سرسازگاری ندارد البته مسیرواحدی برای حصول به شهرهای پایدار وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، توسعه پایدار ، شهرپایدار