تخمین عمق ماکزیمم آبشستگی در بدنهی دیوارهای ساحلی با شبکههای عصبی مصنوعی

آبشستگی 5 یکی از عوامل اصلی ناپایداری و خرابی دیوارهای ساحلی است، از این رو تخمین دقیق حداکثر عمق آبشستگی در جلوگیری از آسیب این سازهها حائز اهمیت است. در این مطالعه پدیدهی آبشستگی ناشی از امواج شکسته شده 6 در بدنهی دیوارهای ساحلی قائم و شیبدار با شبکه-های عصبی مصنوعی 7 مدلسازی شده است. برای مدلسازی از 41 داده مستخرج از مطالعات آزمایشگاهی استفاده شده است. پارامترهای بدون بعدضریب انعکاس، پارامترتشابه شکست، تیزی موج شکنا، عمق نسبی آب در نقطه شکست، عمق نسبی آب در پای سازه به عنوان پارامترهای ورودیو عمق نسبی ماکزیمم آبشستگی به عنوان پارامتر خروجی در نظر گرفته شدهاند. نتایج حاصل نشان دادند که شبکههای عصبی مصنوعی دارای دقت قابل قبولی در تخمین عمق حداکثر آبشستگی در بدنهی دیوارهای ساحلی هستند

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، امواج شکسته شده ، دیوارساحلی ، شبکه عصبی مصنوعی ، معادلات تجربی