استعداد یابی در ورزش دو و میدانی

استعدادیابی اولین قدم پیشرفت به سوی قهرمان موفق در سطوح مختلف است. در شناسائی نخبگان جوان دو ومیدانی، یعنی آنهایی که درطی یک دوره طولانی، احتمال بیشتری برای کسب ظرفیتهای لازم برای دستیابیبه نتایج برجسته را دارند، این باور وجود دارد که ظرفیت های جسمانی به طور عمده بوسیله ژنتیک تعیین می شود. در تأیید این مطلب می توان به موفقیتهای افراد یک خانواده در مواد دو و میدانی اشاره کرد.استعدادیابی دو و میدانی در جهان استعدادیابی ورزش دو و میدانی در جهان سابقه دیرینه ای دارد و در سالهای گذشته کشور های بلوک شرق سابق، خصوصا کشور آلمان شرقی، با کسب موفقیتهای بزرگ این مسئله را به اثبات رساندند؛ به طوریکه دریک دوره از بازیهای المپیک، آلمان شرقی با حدود 17 میلیون نفر جمعیت و وسعتی کمتر، توانست در ورزش دو و میدانی، از نظر کسب مدال، کشورهای پیشرفته ای چون آمریکا و شوروی را که به نسبه جمعیت و وسعتبیشتری دارند ، پشت سر گذارد. راز موفقیت برنامه های استعدادیابی مورد اجرای کشورهای شوروی و آلمان شرقی سابق، وابسته به سیستمبسته حکومتی آن ها و وابسته بودن نظام استعدادیابی جامع به برنامه های توسعه ورزش مدارس کشور بوده است. در این کشور ها استعدادیابی، جذب و حمایت و پرورش استعدادها طی سه مرحله صورت می گرفت؛ و بین مراحل، افراد انتخاب شده زیر نظر معلم ورزش واجد شرایط بخصوص یا مربی واجد شریط تحت آموزش قرا می گرفت و بدین ترتیب فرایند استعدادیابی، با توسعه استعداد پیوستگی نزدیکی پیدامی کرد و کنترل تمرینات در بین مراحل نیز اطلاعات ارزشمندی در مورد حساسیت نوجوان نسبت به تمرین )پاسخ به تمرین( بدست می داد. اکنون نیز اکثر کشورهای جهان، خصوصا کشورهای در حال توسعه، به استعدادیابی توجه ویژه ای مبذول داشته و در این زمینه سرمایه گذاری می کنند. موفق ترین این کشور ها کشور قطر است. قطر با تأسیس مرکز استعدادیابی و پرورش استعدادها، نتایج خوبی در ورزش دو ومیدانی بدست آورده است. کشور چین نیز سیستمی برای استعدادیابی دارد که با برنامه های آموزشگاه ها بستگی نزدیکی دارد و مسئولیت توسعه استعدادها، مانند آلمان شرقی، بر عهده مربیان حرفه ای است.