از دروازه شمیران طهران تا دروازه شمیرانات (باز تعریف منظر ورودی کلانشهر با تأکید بر تفاوت های شهر هزاره سومی با شهر کهن)

با افزایش سرعت حرکت و جایجایی آدمی و سهولت دسترسی و توسعه ارتباطات و جایگزین شدن اتومبیل به جای وسایل حمل و نقل گذشته، شکل شهرها نیز تغییرات عدیده ای پیدا کرد. با تغییر در کالبد شهر، کارکردهایی مانند دروازه، منسوخ و به دست فراموشی سپرده شد و مفاهیم نو، متناسب با نیاز شهرهای امروزی به وجود آمد. نقطه ورودی شهر، جای خود را به گستره پیراشهری داد و فضای میان شالوده ای بیندرون و بیرون، آنقدر بسیط شد که از حوزه ادراک انسانی خارج گردید. اما، مفهوم عبور، در اذهان باقی ماند و تفاوت اینجا از آنجا- با وجود پیدایش تفاوت در مفهوم فاصله با آنچه که در گذشته فهم می شد- برای آدمی رنگ نباخت؛ تا جایی که کولهاس در تعریف شهر عام، مکان تغییر وسیله سفر، یعنی پایانه مسافربری جاده ای و ریلی و فرودگاه را از مفاهیم پایه ای ادراک این تفاوت معرفی کرد. اما، در واقعیت امروز کلانشهر تهران، هنوز سفر با اتومبیل جای خود را دارد. روش پژوهش از نوع کیفی و بررسی ها متکی بر روش مقایسه تطبیقی است. این مقاله سعی دارد از طریق بازشناخت تفاوت شهر امروز از دیروز، تعریفی نوین از مفهوم دروازه ورودی شهر هزاره سومی ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

فضای میان شالوده ای ، منظر ورودی شهر ، سلسله مراتب ادراک فضا ، تهران ، شمیرانات