کاربرد ژنتیک چشم انداز در حفاظت از تنوع زیستی

قطعه قطعه شدن ازجمله عواملی است که روی جمعیت ها اثرمنفی داشته و منجر به نابودی گونه ها ازدست رفتن تنوع زیستی میشود بنابراین برای مدیریت بهینه چشم اندازهای قطعه قطعه شده لازم است میزان انزوای آنها راسنجیده و به ارتباط عملکردی جمعیت ها درچشم انداز توجه نمود درحال حاضرابزارهای ژنتیک چشم انداز ازطریق کمی کردن رابطه بین متغیرهای چشم انداز و ساختارهای ژنتیکی جمعیت به این امرکمک می نمایند فناوریهای جدید درزمینه انالیزهای مکانی به همراه نشانگرهای ژنتیکی پیشرفت های زیادی رادرزمینه ی مطالعت اثرات متغیرهای چشم انداز برساختاروتغییر ژنتیک رابه همراه داشته است راه کارهای ژنتیک چشم اندازچارچوب قدرتمندی برای انالیز مستقیم روابط بین فرایندهای جمعیتی و ساختارچشم اندازفراهم می کنند علاوه براین توانایی استنباط جزئیات حرکت و جریان ژن و سازش بالقوه درسطح چشم انداز راافزایش میدهد پتانسیل ژتنیک چشم اندازدرزمینه سوالات مطرح شده درموردارتباط درمقیاس بزرگ به خصوص درارتباط با تغییر اقلیم جهانی که درسرعت بخشیدن به فرایند ازدست رفتن و تنزل زیستگاه های ایفای نقش می کند بسیاراهمیت دارد که میتواند استراتژیهای مناسب درزمینه زیست شناسی حفاظت ارایه دهد

کلیدواژه ها:

ژنتیک چشم انداز ، تنوع زیستی ، زیست شناسی حفاظت ، قطعه قطعه شدن زیستگاه ، نشانگرهای ژنتیکی ، جریان ژن ، مدیریت چشم انداز