بررسی مقاومت گیاه دارویی کنگر فرنگی در خاک آلوده به ترکیبات نفتی(گازوئیل

آلاینده های نفتی موجود در خاک قادرند با ورود به زنجیره غذایی، سلامت حیوان و انسان را با خطر جدی روبه رو سازند. برای مقابله با آلودگی های نفتی خاک از روش های فیزیکی، شیمیایی و زیستی استفاده می ‏شود. در سال های اخیر برای مقابله با آلودگی های نفتی خاک از روش های زیستی از جمله تهویه زیستی، زیست پالایی گیاهی(گیاه پالایی) و استفاده از ریز اندام‏ها مورد توجه قرار گرفت. کنگر فرنگی با نام علمیCynara scolymus L. گیاهی از خانواده کاسنی و حاوی ترکیبات دارویی مهم آنتی ‏اکسیدانی و محافظ کبدی است. این گیاه مقاومت نسبی به برخی تنش های محیطی از جمله خشکی دارد. از آنجایی که در شرایط آلودگی نفتی خاک، گیاه به نوعی با خشکی نیز مواجه می شود، انتظار می رود این گیاه به آلودگی ترکیبات نفتی نیز مقاومت داشته باشد. این آزمایش با هدف ارزیابی مقاومت گیاه دارویی کنگر فرنگی در مرحله جوانه زنی به گازوئیل اجرا شد. در این آزمایش بذور کنگر فرنگی در خاک آلوده با غلظت های مختلف گازوئیل (0، 5، 10، 20، 40 و 80 گرم بر کیلوگرم) و 2 سطح باکتری سدوموناس پوتیدا کشت شدند. آزمایش بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار غلظت گازوئیل و 2 تیمار باکتری در 4 تکرار انجام شد. تحلیل داده ها نشان داد که جوانه زنی بذور گیاه کنگر فرنگی تحت تأثیر گازوئیل کاهش معنی‏ دار داشت هرچند در بعضی غلظت ها جوانه زنی نسبت به شاهد بیشتر بوده است. تیمار باکتری اثر معنی داری بر جوانه زنی گیاه نداشت که این امر می تواند به دلیل مقاومت بذر و عدم استقرار باکتری باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی نفتی ، . آنتی اکسیدان ، . زیست پالایی ، . سودوموناس پوتیدا ، . کنگر فرنگی ، . گیاه پالایی