معماری هم ساز با اقلیم ایران

اقلیم و معماری مقوله ای است که امروزه توجه خاصی به آن می شود. دلیل عمده اصلی آن محدودیت منابع انرژی فسیلی و جایگزین نمودن انرژی طبیعی (باد، خورشید و ...) به جای منابع فسیلی می باشد. به علاوه منابع غیر تجدید شونده مانند فسیل های سوختی پرارزش تر از آنند که انسان بخواهد آنها را جهت مقاصد شخصی و کم اهمیت خود مورد استفاده قرار دهد. در ایران و سایر کشورهای جهان مطالعات و تحقیقات بسیاری در این مورد صورت گرفته است. اقلیمی کردن ساخت، راهکاری است که به صورت یک فن مدرن در آمده و بطور کلی شامل دو نظام فعال و غیر فعال است. در نظام غیر فعال، انرژی بطوری طبیعی جریان می یابد، ولی در نظام فعال، انرزی به کمک تجهیزات الکترومکانیکی جریان می یابد. اقلیمی کردن ساختمان، در موارد مشخص باید مبتنی بر توازنی از تأثیرات اجتماعی، فرهنگی و شیوه زندگی و الگوهای استفاده از فضا و محیط و نیز صنایع و مصالح قابل دسترسی باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم معماری ، ساختمان ، سوخت های فسیلی