کاستی های مرور زمان در قانون جدید مجازات اسلامی

انسان در زندگی فردی و اجتماعی اش خواهان نظم است. چرا که می خواهد آینده برایش قابل پیش بینی باشد و بداند به وضع « حقش می رسد و اگر عملی که جرم است مرتکب شد مجازات می شود. نظم به این معنا، همان عدالت است کهخوانده شده و بی نظمی علاوه بر اینکه انسان را می آزارد، اجرای عدالت را دچار اختلال می سازد. بی » الاشیاء فی مواضعها نظمی یعنی گام نهادن در سرزمین های ناشناخته ای که خوشایند انسان نیست. قانونگذاری صحیح رکن اصلی در نظم بخشی به اجتماع می باشد.چندی بود که جامعه حقوق کیفری کشور،امیدوارانه به انتظار قوانین بسیار مهمی نشسته بود، تا با تصمیمگیری اصولی و صحیح، کمک شایانی به تحقق عدالت شود و جامعه شاهد استقرار نظمی شایسته باشد. قانون مجازات اسلامی، قانون آیین دادرسی کیفری در زمره این قوانین بودند که قانون مجازات اسلامی پس از کش و قوس های فراوانتصویب و لازم الاجرا شد. از همان ابتدای تقدیم لایحه به مجلس شورای اسلامی سئوالات و ایرادات بی شماری پیرامون مقررات مربوط به مرور زمان و رفع کاستی ها و ابهامات موجود در قوانین سابق مطرح شد.که با مطالعه و بررسی قانون جدید مجازات متوجه خواهیم شد که مقررات مرور زمان بصورت جامع و مانع وضع نگردیده و این مقررات در کنار محاسن که نسبت به قوانین سابق دارد خود نیز ابهامات و کاستی هایی دارد .این در حالی است که قانونگذاران تجربه کافی از قوانین گذشته در خصوص مرورزمان داشته اند .

کلیدواژه ها:

مرور زمان کیفری ، قانون جدید مجازات اسلامی ، سقوط مجازات ، هنر قانونگذاری