ارزیابی حساسیت گل جالیز مصری (Orobanche aegyptiaca) و تحمل گوجه فرنگی (Lycopersicon escolentum) به علف کش های ریم سولفورون، ایمازاپیک و ایمازاماکس

کارایی علف کش های ریم سولفورون (25، 50، 75 و 100 gr ai/ha)، ایمازاپیک (5، 10، 15 و 20 gr ai/ha) و ایمازاماکس (0/4، 0/8، 1/2 و 1/6 gr ai/ha) در کاربردهای یکبار، دوبار و سه بار در زمانهای 15، 29 و 43 روز بعد از انتقال نشاء گوجه فرنگی بر رشد دو رقم گوجه (ویوا و هیبرید پتوپراید2) و کنترل گل جالیز مصری (O.aegyptiaca) در قالب طرح کاملاً تصادفی با آرایش فاکتوریل، با سه تکرار بررسی شد. فاکتور اول و دوم به ترتیب تیمار علف کش و رقم گوجه فرنگی بودند. نتایج نشان داد پاسخ دو رقم گوجه فرنگی به دو علف کش متفاوت بود، رقم ویوا بیوماس بالاتری تولید کرد. ریم سولفورون نیز بهتر دو علف کش دیگر در گوجه فرنگی کارایی خود را نشان داد. تیمارهای سه بار کاربرد دوزهای 25 و 50 و 75 gr ai/ha ریم سولفورون خصوصاً درر رقم ویوا برای کنترل گل جالیز مناسب ترین تیمارها ارزیابی شدند.

کلیدواژه ها:

سولفونیل اوره ، ایمیدازولینون ، علف هرز انگلی ، رقم ، کنترل شیمیایی