نیزار مصنوعی روشی نوین در استفاده از آب های نامتعارف

امروزه با توجه به کمبود آب در کشور به خصوص در مناطق گرم و خشک و با توجه به روند گرمایش کره ی زمین و وجود مباحثی در جامعه ی علمی نظیر تغییر اقلیم و وجود خشکسالی های پیاپی و نیز نظر به حفظ و حراست از محیط زیست بحث تصفیه ی پساب شهری و استفاده ی مجدد از آن به عنوان یک منبع آب نامتعارف مورد توجه قرار گرفته است. از روش های نوین و مناسب برای تصفیه ی پساب می توان به سیستم نیزار مصنوعی اشاره کرد که طرح های جدیدی از سیستم های طبیعی اند و اولین بار در اوایل دهه ی 1950 توسط دکتر کیت سیدل از موسسه ی Max Plank در آلمان غربی ارائه شد. از مزیت های این سیستم می توان به کم هزینه بودن، فناوری ساده، مصرف پایین انرژی و اصلاح و بهبود محیط زیست اشاره کرد و تنها پارامتر محدود کننده ی این روش زمین مورد نیاز برای اجرای سیستم است که آن هم به دلیل مجاورت اکثر شهرهای کشورمان با بیابان نه تنها مشکلی ایجاد نمی کند که به بیابان زدایی هم کمک می کند. در این مقاله سعی شده است تا اصول طراحی و نکات مورد نیاز در شناخت سیستم نیزار مصنوعی به خصوص از نوع زیرسطحی مورد اشاره قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

نیزار مصنوعی ، پساب شهری ، تغییر اقلیم ، محیط زیست ، تصفیه ی پساب ، آب نامتعارف ، خشکسالی