مقایسه منابع مختلف اسیدهای چرب امگا-3 جهت غنی سازی تخم مرغ

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 803

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-60-1_015

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: مقایسه منابع مختلف اسیدهای چرب امگا- 3 از نظر اقتصادی و کیفی، جهت غنی سازی تم مرغ. طرح: طرح کاملاًتصادفی. حیوانات: صدوهشتاد قطعه مرغ تخمگذار لگهورن سفید تاج ساده سن 24 هفتگی. روش: این مرغ ها به طور تصادفی در گروه های 18 تایی (6 قطعه در هر قفس) تقسیم و کاملاًتصادفی به مدت 12 هفته با جیره های آزمایشی حاوی 2/5، 5 و 7/5 درصد دانه کتان، دانه کانولا و پودرماهی همراه با جیره شاهد بر پایه گندم- سویا تغذیه شدند. در انتهای دوره آزمایشی، درصد اسیدهای چرب لینولنیک (امگا-3)، لینولئیک (امگا-6)، اولئیک (امگا- 9) و برخی از اسیدهای چرب اشباع اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل آماری: تجزیه واریانس داده ها با نرم افزار SAS و مقایسه میانگین دادهها نیز توسط آزمون دانکن انجام شد. نتایج: از نظر درصد اسیدهای چرب لینولنیک، لینولئیک و همچنین نسبت لینولئیک (امگا- 6) به لینولنیک (امگا- 3) در زرده تخم مرغ گروه های مختلف،اختلاف معنی داری مشاهده گردید (P<0/05) که بیشترین مقدار اسید لینولنیک در زرده تخم مرغ مربوط به گروه تغذیه شده با 7/5 درصد دانه کتان مشاهده گردید. در طول دوره آزمایش، اختلافات معنی داری بین رگوه های آزمایشی از نظر میزان تخمگذاری، وزن تخم مرغ، مصرف غذا، تبدیل غذایی و همچنین صفات کیفی تخم مرغ مشاهده نگردید (P>0/05). نتیجه گیری: از نظر کمی، سطح 7/5 درصد دانه کتان بیشترین میزان اسیدهای چرب امگا- 3 را در زرده تخم مرغ داشته است ولی با توجه به افزایش نسبتاً قابل قبول میزان اسید لینولنیک در زرده تخم مرغ های حاصل از 7/5 دصد دانه کانولا و فراوانی کشت و پایین تر بودن قیمت این دانه در ایران نسبت به دانه کتان و ه مچنین نداشتن اثر سوء این دانه تا این سطح بر روی صفات کیفی تخم مرغ و صفات عملکردی می توان استفاده از سطح 7/5 درصد دانه کانولا را پیشنهاد نمود. معهذا با توجه به افزایش قابل ت وجه میزان اسیدهای چرب امگا-3 در زرده تخم مرغ در اثر مصرف 7/5 درصد دانه کتان چنانچه میزان کشت این محصول در کشور فراوان بوده و از نظر اقتصادی نیز توجیه داشته باشد، استفاده از آن در جیره طیور قابل توصیه است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 1، 91-87.

نویسندگان

سیدعلی میرقلنج

دانش آموخته دانشکده کشاورزی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران

شعبان رحیمی

گروه آموزشی پرورش و مدیریت تولید طیور، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران

محسن برزگر

گروه آموزشی صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، تهران- ایران

محمدعلی کمالی

موسسه تحقیقات علوم دامی کشور، کرج- ایران