بررسی اثر محلول پاشی روی و منگنز بر عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ (رقم سینا)

با توجه به افزایش جمعیت جهان در سال های اخیر و نیاز روزافزون جوامع بشری به ویژه کشور ما به فراورده های دانه های روغنی، مدیریت صحیح زراعی برای افزایش عملکرد از اهمیت زیادی برخوردار است. به منظور اثر محلول پاشی عناصر م مصرف روی و منگنر بر عملکرد و اجزاء عملکرد و اجزاء عملکرد گلرنگ آزمایشی در سال زراعی 1390 در مزرعه آموزشی جهاد کشاورزی همدان اجرا شد. این آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل 5 سطح محلول پاشی (شاهد، آب پاش، محلول پاشی روی Zn، محلول پاشی منگنز Mn x Zn و یک رقم گلرنگ (رقم سینا) بود. عوامل مورد بررسی در این آزمایش عبارت بودند از: ارتفاع بوته ، قطر ساقه، وزن خشک و برگ ، تعداد طبق ، وزن طبق ها، وطن طبق های خالی، وزن دانه در هر بوته ، وزن هزار دانه که مورد ارزیابی قرار گرفتند . تجزیه و تحلیل داده ها تفاوت معنی داری بین تیمارهای محلول پاشی از نظر عملکرد دانه نشان داد. بیشترین عملکرد دانه در محلول پاشی توام روی و منگنز مشاهده گردید. در حالی که کمترین مقدار عملکرد دانه مربوط به تیمار شاهد (بدون محلول پاشی) بدست آمد. با توجه به معنی دار شدن عملکرد و تعداد دانه در طبق محلول پاشی توام روی و منگنز در مرحله 50% گل دهی نقش بسیار موثری در افزایش عملکرد دارد.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، محلول پاشی ، روی ، منگنز ، عملکرد