گذری بر نمادها و المان های شهری با توجه به الگوهای هویتی-فرهنگی دوران معاصر

هر جامعه زیستی برای تعیین هویت و شاخصه های خود نشانه هایی دارد که از آن نیز به عنوان نمادیادمیشود این نمادها که گاه جزء آثار باستانی یا طبیعی و گاه مصنوعی انسان ساخت می باشد در صورت مقبولیت عموم جامعه تبدیل به نماد و شاخصهآن شهر و جامعه می شود. شهرهای ایرانی و اسلامی حاصل فرهنگ و تمدن دیرینه ای می باشد که روابط اجتماعی در آن بر پایه ارزش ها و هویت بومی و ملی شکل گرفته است. شهرهای برخوردار از محیط بصری مطلوب قادر هستند با وسعت بخشیدن به تجربهزیباشناختی شهروندان و گردشگران، باعث ارتقای تصویر ذهنی جامعه از خویش و تقویت غرور بومی و ملی در خاطره ها می شود وبا اعتلابخشیدن به شکل شهر در سطح ملی و بین المللی، توان رقابتی شهر را برای جذب عموم مردم به شهر تقویت نماید. نشانه و نمادها از کهن ترین و پرنفوذترین ابزاری بوده است که در جهت ظهور و آشکارسازی مسائل پنهان جهان مادی و معنوی به کار گرفته شده است. و هویت و فرهنگ بومی و ملی دارای نمادها و نشانه های بهی شهماری مهی باشد . اغلب شهرهای ایرانی دارایتصاویر بصری ذهنی ضعیفی از شهر می باشد و می توان ساختار و انگاره های ذهنی عموم مردم از شهر را در سطوح ملی و بین المللی افزایش داد. هدف این مقاله تبیین و بررسی کاربرد نمادها و نشانه ها و انعکاس هویت ملی و بومی در شهر تهران از طریق المان های شهری طرم ریزی شده در دوران معاصر می باشد.

کلیدواژه ها:

نشانه ، نماد ، المان های شهری ، مجسمه های شهری ، هویت ملی و ایرانی