مریری بر فرایند مدیریت جامع پسماند در ایران و دیگر کشورهای جهان

امروزه مدیریت جامع پسماند در شهرها به طور اعم و شهرهای بزرگ به طور اخص، به شیوه اصولی و با رعایت مسائل زیست محیطی و با کمترین هزینه ممکن یکی از مهمترین چالش های مورد بحث در زمینه مدیریت شهری در جهان می باشد. افزایش جمعیت و در راستای آن افزایش آگاهی ها از مسائل بهداشتی و زیست محیطی، محدودیت منابع موجود (انرژی و مواد) در سطح دنیا و افزایش تقاضا در سایر کشورها به خصوص کشورهای درحال توسعه برنامه ریزان شهری راملزم به طراحی واجرای روش های بهینه مدیریت پسماند که بر اساس نگرش توسعه پایدار بوده و همگام با آن مسائل اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی را همزمان درنظر داشته باشد، کرده است. در این مقاله با بهره گیری از منابع مختلفی از قبیل گزارش باینک جهانی در مورد پسماند در سال 2012، گزارش های مدیریت پسماند شهرداری تهران، چکیده قانون مدیریت پسماند شهری و مقالات داخلی و خارجی مرتبط، ابتدا با مقدمه بر یک سیستم مدیریت پسماند و اجرای آن، به بررسی سیستم های موجود در چند شهر و کشور بزرگ دنیا پرداخته شد. شهری همانند استانبول در ترکیه به دلیل شباهت های آن از نظر فرهنگی و شرایط توسعه با شهر تهران، انتخاب گردیده و سایر گزینه های دیگر نیز به نوبه خود در زمینه مدیریت جامع پسماند پیشگام می باشند. در بخش پایانی نیز به تجارب و فعالیت های انجام شده در شهر تهران اشاره شده، سپس پیشنهاداتی برای بهبود مدیریت جامع پسماند در ایران مطرح گردید. استفاده از تجارب موفق سایر کشورهای جهان در این زمینه می تواند سویه های امید را برای ارتقای سطح مدیریت جامع پسماند در کشور ایجاد کند.