مطالعه امکان تفکیک درصد اختلاط گونه های راش و ممرز جنگلهای شمال ایران با استفاده از تصاویر ماهواره لندست. (مطالعه موردی در جنگل چوئه ژیه)

در این تحقیق بر مبنا ی انعکاس طیفی درختان راش و ممرز اقدام به مطالعه امکان تفکیک درصدهای مختلف دوگونه مزبور با یکدیگر گردیده است . داده های سنجنده ETM+ لندست ٧ مربوط به تاریخ2000/6/24 میلادی (اواسط فصل رویش ) تهیه گردید سپس با توجه به نقشه تیپ بندی شده جنگل پلاتهای آماری به ا بعاد ١٠٠ متر*100 متر (یک هکتار ) و به فاصله ٩٠ متر از یکدیگر درسه منطقه که اختلاط درختان راش و ممرز وجود داشت ، بر روی نقشه 1:25000 پیاده شدند . بعد از آماربرداری زمینی چهار گروه اختلاط حاصل شد که عبارتند از گروه اول (ترکیب خالص راش) ، گروه دوم (اختلاط ٨٠ % راش و ٢٠ % ممرز و سایر گونه ها ) ، گروه سوم (اختلاط ٧٠ % راش و ٣٠ % ممرز و سایر گونه ها ) ، گروه چهارم (اختلاط ٦٠ % راش و ٤٠ % ممرز و سایر گونه ها ). جاده های منطقه و پلاتها رقومی گردید و تصاویر هم تصحیح هندسی شد . جاده ها و پلاتها ی رقومی شده بر روی باندهای 7،5،4،3،2،1 تصویر سنجنده ETM+ قرار داده شد و اطلاعات پیکسلی آنها استخراج گردید که مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و اختلاف بین گروهها با آزمون میانگین ها(t-test) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج حاصله حاکی از آن است که تصاویر سنجنده ETM+ که مرب وط به اواسط فصل رویش می باشد قادر به تفکیک ترکیب خالص راش از اختلاط ٧٠ % راش و ٣٠ % ممرز و سایر گونه ها و پائین تر می باشد.

کلیدواژه ها:

راش ، ممرز ، لندست ، ETM+