ورزیدگی روحی و جسمی در ادبیات حماسی تا قرن ششم (با تکیه بر شاهنامه)

در این مقاله به بررسی ورزیدگی جسمی و روحی در شاهنامه و نقش آن در بالا بردن قدرت و توان پهلوانان و فداکاری نامداران برای برقراری عدل و داد، حماسه ها و رشادت های، دلاوری ها، جنگ آوری ها، شکست و نابودی دیوان و دوان، دشمنان، گردن کشان و اهریمنان پرداخته ارتباط آنها با ورزش هایی چون کشتی، سوارکاری، تیراندازی، تیروکمان، پرتاب نیزه و شنا مورد ارزیابی قرار می دهد شاهنامه فردوسی یکی از بزرگ ترین شاهکارهای جهانی می باشد که در همه قرون و اعصار تازگی و لطافت خود را حفظ کرده و به زبان های گوناگون ترجمه شده است. مجموعه ای دلپذیر از معارف ارزنده بشری است. یکی از طبقات اجتماعی به گروه های جامعه که در شاهنامه و در دوره های مختلف آن وجود دارد و نقش حساسی را در داستان ها و تعیین سرنوشت بسیاری از حادثه ها ایفا می کند طبقه پهلوانان است، ورزش های پهلوانی و زورخانه ای سمبل غیرت و مردانگی به شمار می رود نبرد در داستان های شاهنامه که در بخش اساطیری چه بخش پهلوانی همواره بین نیکی و بدی، خیر و شر، پاکی و پلیدی وجود داشته دلاوران برای دفاع از شرافت، حیثیت، وطن، آزادی، و آزادگی خود به نبرد و رویارویی با اهریمن و دشمن پرداخته اند و همراه با ورزیدگی و با استفاده از ابزارهایی چون شمشیر، نیزه، تیروکمان، میل، خنجر، گرز و ...عزت و شرف سرزمین خود دفاع نموده اند. هنگامی که این مقاله دریچه ای باشد به سوی کسب سلامت جسمی و روحی از طریق ورزیدگی و کسب مهارت ها همراه فنون و تاکتیک های رزمی و حاکم شدن روحیه پهلوانی به جای روحیه قهرمانی.

کلیدواژه ها:

ورزیدگی ، روحی ، جسمی ، شاهنامه