بررسی ارتباط ریسک اعتباری با نقدشوندگی و سودآوری در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

با توجه به اینکه سودآوری یکی از کارکردهای مهم بانک به عنوان واسطه مالی میباشد و از آنجایی که یک بانک سودآور توان بیشتری برای مقابله با کشورهای منفی بازار داراست، لذا توجه به ریسک اعتباری و میزان نقدشوندگی به عنوان شاخصهای تأثیرگذار بر سودآوری بانکها و اهمیت نقش آندر تصمیمات مرتبط با نحوه تجهیز منابع، تامین مالی وهمچنین چگونگی تخصیص منابع ضروری است. هدف اصلی این پژوهش بررسی ارتباط ریسکاعتباری با نقدشوندگی و سودآوری در بانکهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. نمونه آماری شامل 72 بانک و دوره زمانی تحقیق 1811 تا 1837 می باشد. متغیر وابسته شامل معیارهای سودآوری )نرخ بازده داراییها، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام( و معیارهای نقدشوندگی )تعداد دفعات گردش سهام و شکاف قیمتی نسبی( می باشد. متغیر مستقل نیز ریسک اعتباری بانکها و متغیر کنترلی شامل اندازه بانک می باشد. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه ای و روش گردآوری داده ها در بخش آزمون فرضیات از صورتهای مالی و سایت بورس اوراق بهادار تهران استخراج شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها نیز آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه می باشد نتایج تحقیق نشان می دهد افزایش ریسک اعتباری موجب کاهش سوداوری و نقدشوندگی سهام بانکها می شود.

کلیدواژه ها:

ریسک اعتباری ، سودآوری ، نقدشوندگی ، نرخ بازده داراییها ، شکاف قیمتی نسبی