اثربخشی آموزش تنظیم هیجان برافسردگی، امیدواری وتاب آوری کودکان سرطانی

بیماری سرطان ازبدو تشخیص میتواند باعث ترس زیاد ناامیدی و ترومای روانی گردد و همه ابعادزندگی فرد ازجمله بعدجسمانی روانی اجتماعی و معنوی وی را به چالش بکشد درمانهای روانشناختی میتواند اثار روانی منفی دراین بیماران را کاهش دهد پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی اموزش تنظیم هیجان برافسردگی امیدواری و تاب آوری کودکان سرطانی انجام شد دراین مطالعه نیمه تجربی 40کودک مبتلا به سرطان مراجعه کننده به کلینیک یاس و بیمارستان افضلی پورشهرکرمان به روش نمونه گیری دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند وسپس ازطریق جایگزینی تصادفی دردوگروه 20نفره ازمایش و گواه قرارگرفتند بعدازانجام پیش ازمون گروه ازمایش به مدت هشت جلسه هرهفته دوجلسه وهرجلسه به مدت یک ساعت تحت اموزش تنظیم هیجان قرارگرفتند برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش پرسشنامه های افسردگی بک امیدواری اشنایدر و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده گردید به منظور تحلیل داده ها ازروش اماری کوواریانس باکمک ن رم افزارSPSS نسخه 16 استفاده شد نتایج حاصل ازپژوهش نشان داد که جلسا ت اموزش تنظیم هیجان به افزایش معنی دار امیدواری و تاب آوری و کاهش افسردگی کودکان سرطانی کمک می کند p<0/01 بنابراین پیشنهاد میشود اجرا و تداوم این برنام ها موردتوجه بالینگران و مسئولین قرارگیرد زیرا امیدواری و شادابی ازعوامل موثردرهمکاری درمانی اینگونه بیماران برای بیماری زمینه ای آنها سرطان می باشد

کلیدواژه ها:

سرطان کودکان ، آموزش هیجان ، امیدواری ، افسردگی ، تاب آوری