بررسی روش های ذخیره سازی انرژی حرارتی و بیان ویژگی ها و مزایا و معایب هر کدام از روش ها

افزایش فاصله میان تولید و مصرف انرژی تهدیدی جدی برای تامین انرژی مورد نیاز جامعه بشری است. ذخیره انرژی حرارتی می تواند فاصله میان عرضه و تقاضای انرژی را کاهش دهد. در این پژوهش بررسی جامعی در مورد روش های ذخیره سازی انرژی حرارتی صورت پذیرفته است. انرژی حرارتی به روش گرمای محسوس، گرمای نهان، ترموشیمیایی یا ترکیبی از آنها ذخیره می شود. در روش گرمای محسوس انرژی حرارتی به واسطه بالا بردن دمای ماده مورد نظر ذخیره می شود. ذخیره سازی گرمای نهان به واسطه تغییر فاز صورت می گیرد. سیستم های ترموشیمیایی وابسته به انرژی جذب شده یا رها شده هنگام شکستن یا تغییر فرم پیوندهای ملکولی در یک واکنش شیمیایی کاملا برگشت پذیر می باشند. سیستم های ذخیره گرمای نهان توسط مواد تغییر فاز دهنده به علت داشتن چگالی بالای انرژی و انجام گرفتن در دمای ثابت بسیار سودمند تر از روش گرمای محسوس است. مزایا و معایب و مواد مورد استفاده در هر کدام از روش ها بررسی شده است. در ادامه مواد تغییر فاز دهنده معرفی شده و خصوصیات آنها بیان شده است. همچنین سیستم های ذخیره حرارت نهان معرفی شده است و مزایا و معایب هر کدام بیان شده است.

کلیدواژه ها:

ذخیره انرژی حرارتی ، ذخیره گرمای نهان ، ماده تغییر فاز دهنده ، ذخیره گرمای محسوس ، ذخیره ترموشیمیایی