تشنج و صرع در سالمندان

تشنج در سالمندان پدیده شایعی بوده و تشخیص و درمان آن از اهمیت زیادی برخوردار است. تشنجاتسیمپتوماتیک (ثانویه) حاد در این گروه سنی به طور عمده به دنبال سکته مغزی و انسفالوپاتی های متابولیک رخ می دهند.علل اصلی ایجاد صرع در افراد مسن شامل بیماری های عروقی مغز و دمانس دژنراتیو و در حدود یک سوم موارد، عللکریپتوژنیک هستند. تشنجات با شروع دیررس معمولا از نوع پارشیل با یا بدون ژنرالیزه شدن ثانویه می باشند که به علتتظاهرات آتیپیک، تشخیص آنها نیازمند شک بالینی قابل توجه است. اخذ شرح حال دقیق و ارزیابی پاراکلینیک مناسببرای تایید تشخیص و رد سایر تشخیص های افتراقی در این بیماران، مورد نیاز است. درمان ضدصرع در سالمندان باید بهصورت تک دارویی با میزان مصرف اولیه کمتر و افزایش مصرف آهسته، تجویز شده و بیماری های زمینه ای و سایرداروهای مصرفی فرد در نظر گرفته شود. بررسی دوره ای از نظر دانسیته استخوانی و در صورت نیاز، تجویز مکمل کلسیم ودر این بیماران ضروری است.

کلیدواژه ها:

تشنج ، صرع ، سالمند ، تشخیص ، درمان