ارزیابی مسیریابی طول موج در شبکه های مخابراتی نوری با قید محدودیت های لایه فیزیکی

فناوری نوین در سیستم های مخابراتی به علت بالا بودن فرکانس کاربر نوری اطلاعات بیشتری را در یک کانال نسبت به سیستم های رادیویی ارسال می کنند و این امر سبب صرفه جویی در انرژی و کاهش هزینه ها می شوند. برای بهره برداری کامل از قابلیت های فناوری نوری باید از روش طراحی بین لایه ای استفاده کرد. یک چالش ناشی از سرعت و مسافت رو به افزایش در مخابرات نوری که با استفاده از شیوه لایه ای مشکل بتوان حل کرد وجود آسیب های مربوط به لایه فیزیکی است. هدف اصلی، ارزیابی مسیریابی طول موج در شبکه های مخابراتی نوری است. در صورت وجود چندین مسیر بین دو شبکه مکانیزم پیدا کردن بهترین مسیر نیاز به الگوریتم های مسیریابی دارد. با توجه به عوامل تخریب سیگنال و تجهیزات نوری شبکه، کیفیت مسیر نوری تحت تأثیر قرار می گیرد. در این مقاله اختلالات لایه فیزیکی در موضوع مسیریابی و تخصیص طول موج آورده شده است و پیشنهاد می شود عملکرد مسیریابی بادرنظر گرفتن هر دولایه ها (شبکه و فیزیکی) ارزیابی شود زیرا منجر به کاهش هزینه و صرفه جویی در تجهیزات شبکه می شود.

کلیدواژه ها:

شبکه های مخابراتی نوری ، طراحی بین لایه ای ، محدودیت های لایه فیزیکی ، طول موج ، مسیریابی