ارزیابی آب گذری پی آبرفتی سد جنگ آباد سمیرم با توجه به آزمایشات صحرائی لوفران و لوژان

آب گذری(نفوذ پذیری) یکی از مشخصه های مهم سنگها و خاک ها می باشد که بر فشار آب روزنه ای، سطوح آب زیرزمینی، نرخ جریان آب و سرعت لغزیدن سطوح شیب دار توده های سنگی و خاکی در برگیرنده سدها، تأثیر به سزائی دارد. نفوذ پذیری در سنگ و خاک عبارت است از سرعت عبور سیال از آنها. این سیال ممکن است، آب، گاز یا نفت باشد. اندازه گیری میزان نفوذ پذیری یک نمونه سنگ یا خاک در بسیاری از مسائل اجرائی از اهمیت غیر قابل اجتنابی برخوردار است. از نقطه نظر مهندسی حرکت آب در زیر یا در داخل یک سد، در صورتی که جریان از حد مجاز تجاوز ننماید، مسئله ای نخواهد بود. ولی ممکن است مقدار کل جریان آب آنقدر زیاد باشد که از نظر اقتصادی غیر قابل نفوذ ساختن منطقه نفوذ پذیر را الزامی سازد. میزان نفوذپذیری به جزء تشکیلات رسو بی ریز دانه که در آزمایشگاه اندازه گیری می شوند، در بقیه تشکیلات اعم از خاک و سنگ, در صحرا اندازه گیری می شود. دراین تحقیق میزان آب گذری در بخش آبرفتی و سنگی پی سد جنگ آباد ارزیابی می شود. نتایج حاصله نشان می دهد که شرایط آبگذری در اعماق بیشتر بخش آبرفتی، مناسب است و نیاز به آب بندی ندارد . در بخش سنگی, آبگذری در بستر، بهتر از تکیه گاهها می باشد.