معماری فیزیولوژیک آلترناتیو هویتمند سیستمی-تکاملی معماری ارگانیک

در این مقاله ابتدا به چیستی معماری و نقصان دوالیستیک آن و سپس به تعریف هویت پرداختیم و اینکه نظریه سیستمی چگونه میتواند در اختیار معماری فیزیولوژیک قرار گیرد. سپس چگونگی رفع این مشکلات را در معماری فیزیولوژیک بیان کردیم که این منظر تکامل یافته تر از نیای ارگانیک خود, گونه ای معماری است که سعی دارد تا ابتدا از منظر نظری, با تبیین و تصریح ماهیت خود که ریشه در معماری ارگانیک رایت دارد, نقصانهای غالبا مفهومی و زبانیمعماری ارگانیک را بهبود و تکامل بخشیده و در کنار آن نیز با توجه خاص به اصولی چون جامعیت نگری, کلیت گرایی, حیات گرایی, ( که بصورت خلاصه منظورمان از این مفاهیم را شرح می دهیم ) و همچنین فرارفتن از دوالیسم و تقلیل گرایی و سایر صور چارچوب سازی شده که به عنوان بخشی از پارادایم پذیرفته شده سنت غربی, خاصه در ساحت هنری و معماری ریشه دوانده و بنیان معماری بر آنها استوار گشته است را تشریح و تبیین کنیم. این تحقیق و نگارش که در پی گفتمان سازی سبک بدیعی از معماری تحت عنوان معماری فیزیولوژیک است, بیشتر بر پایه استنادات کتابخانه ای و نظری صورت پذیرفته است, بیش و پیش از هر کوششی سعی در فائق آمدن بر پارادایم پذیرفته شده دوگانه انگاری بنیادین فرم/کارکرد دارد. همچنین منظور از سیستمی اشاره به نظریه عمومی سیستمی است که عبارت از تلفیق رویکردهای مکانیسمی (ماشینی)، ارگانیسمی و طبیعی در تفسیر جهان است. در این مجال کوتاه نوشتاری, مجالی برای معرفی سازه های مصداقی این نوع از معماری را بصورت مبسوط نداریم, لیکن پس از شالوده افکنی مفهومی معماری فیزیولوژیک, و با تفکیک آن از مفاهیم معماری ارگانیک, به نوعی این تبیین صورت خواهد پذیرفت. معماری فیزیولوژیک شاید یکی از نادرترین امکان ها برای از سر گذراندن بحران های هویتی, بی معنایی و ابسوردیته و پوچ گرایی باشد.

کلیدواژه ها:

معماری فیزیولوژیک ، معماری ارگانیک ، نظریه سیستمی ، تکامل معماری ، معماری دوگانه انگار